Bielsko-Biała Główna

---

Ruch pasażerski

W kontekście transportu kolejowego, ruch pasażerski w Bielsku-Białej Głównej odgrywa istotną rolę. W poniższej tabeli przedstawiono szczegółowe dane dotyczące rocznej i dziennej wymiany pasażerskiej w ostatnich latach.

Rok	Roczna wymiana	Dobowa wymiana pasażerska	Położenie w Polsce
2017	1 640 000	4 500	56
2018	1 640 000	4 500	52
2019	1 930 000	5 300	46
2020	1 390 000	3 800	46
2021	1 570 000	4 300	58
2022	1 860 000	5 100	58

Historia

Stacja kolejowa, która jest obecnie znana jako Bielsko-Biała Główna, została otwarta w 1855 roku na odgałęzieniu prowadzącym z Dziedzic austriackiej Kolei Północnej. Początkowo, dworzec usytuowany był na obrzeżach miasta, a do jego frontu prowadziła ulica Kolejowa (Bahnstrasse), dzisiaj znana jako Barlickiego. Miejsce to zaczęło funkcjonować jako stacja końcowa linii kolejowej z Dziedzic, a w 1878 roku linia została wydłużona w kierunku Żywca.

Wraz z dynamicznym wzrostem liczby podróżnych, doszło do wniosku, iż dotychczasowy dworzec nie spełniał wymogów związanych z obsługą pasażerów, co skłoniło miejską radę do podjęcia decyzji o budowie nowego obiektu w roku 1887. Nowy dworzec wzniesiono w latach 1889-1890 według planów architekta Karola Korna, a projekt architektoniczny opracował Karol Schulz. Projekt nawiązywał do architektury stacji wybudowanych dla Kolei Miast Morawsko-Śląskich, które połączyły Morawy ze Śląskiem Cieszyńskim oraz z przedłużeniem do Kalwarii Zebrzydowskiej, w których to sieci Bielsko stanowiło istotny element.

Podczas budowy nowego dworca dokonano rozbiórki dawnej hali peronowej, jednak sam budynek z 1855 roku pozostał nietknięty, a obecnie można go zobaczyć przy ul. Wałowej. Uroczyste otwarcie nowego dworca miało miejsce 26 lutego 1890 roku. Wnętrze obiektu zdobiły stylizowane na antyczne polichromie, które były dziełem wiedeńskich artystów, co miało umilać czas oczekiwania podróżnym. 3 czerwca 1994 roku dworzec uzyskał status obiektu zabytkowego wpisanego do rejestru. W latach 1997–2001 przeszedł kompleksową renowację, w trakcie której zajęto się wymianą dachu, okien oraz drzwi, a także remontem wiaty peronowej przylegającej do gmachu oraz odnowieniem polichromii w stylu pompejańskim

Ostatecznie zmodernizowany obiekt został uroczyście otwarty 15 września 2001 roku, a jego renowacja została nagrodzona tytułem „Modernizacja Roku 2001”. Co więcej, dworzec znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego, co dodaje mu prestiżu wśród historycznych budowli regionu.

W dniu 25 listopada 1994 roku, z okazji 140-lecia lokomotywowni w Czechowicach-Dziedzicach, na stacji uruchomiono skansen parowozów, który działał aż do 2001 roku. W późniejszym etapie, parowozy przeniesiono do Skansenu Taboru Kolejowego w Chabówce oraz lokomotywowni w Krakowie-Płaszowie. W 1900 roku zrealizowano budowę parowozowni, która pełniła swoją funkcję do 30 maja 1964 roku, po czym parowozy zostały przeniesione do lokomotywowni w Zebrzydowicach.

Ostatecznie, od 13 grudnia 2015 roku, na stacji Bielsko-Biała Główna zaczęły zatrzymywać się pociągi kategorii Express InterCity Premium, obsługiwane składami ED250 Pendolino, co z pewnością przyczyniło się do dalszego rozwoju komunikacji kolejowej w regionie.

---

Oceń: Bielsko-Biała Główna

---