Heinrich Steinitz

---

Życiorys

Heinrich Steinitz przyszedł na świat w Bielsku, obecnie znanym jako Bielsko-Biała, w regionie Śląska Austriackiego. Urodził się w zasymilowanej żydowskiej rodzinie, która miała tradycje medyczne. W 1897 roku zainicjował swoje studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk prawnych w marcu 1902 roku. W 1910 roku zdał egzamin adwokacki, co umożliwiło mu podjąć pracę najpierw jako sędzia, a następnie jako adwokat.

W trakcie I wojny światowej służył na froncie wschodnim, a po dostaniu się w niewolę w Rosji, znalazł się w obozie jenieckim, skąd w 1918 roku udało mu się uciec przez Szwecję. Po powrocie do rodzinnych stron, Steinitz zaangażował się w działalność Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Austrii oraz aktywnie uczestniczył w radach robotniczych.

Nie ograniczał się jednak wyłącznie do polityki; pisał wiersze, tworzył teksty na różnorodne imprezy masowe oraz utwory dla chóralnych zespołów. Dodatkowo zredagował opowiadania znanego niemieckiego pisarza Heinricha von Kleista. Jego praca z 1936 roku, dotycząca Tilmana Riemenschneidera w kontekście niemieckiej wojny chłopskiej, wzbudziła szerokie zainteresowanie. Dotyczyła ona XVI-wiecznego rzeźbiarza i jego udziału w wojnie chłopskiej z lat 1524-1526. Mimo, że w nazistowskich Niemczech mógł publikować pod pseudonimem Karl Heinrich Stein, jego głos w dyskusji na temat historii był głośny i śmiały.

W trakcie przeprowadzanych procesów, takich jak proces Schutzbundu w 1935 roku oraz proces socjalistów w roku następnym, Steinitz odegrał kluczową rolę jako doradca prawny dla ruchu robotniczego. W tym czasie obronił wiele znanych postaci, w tym Bruno Kreiskiego oraz Karla Hansa Sailera. Był przekonany, że od 1899 roku postulaty austriackiej socjaldemokracji były zgodne z interesem narodowym i nie mogły nagle zostać uznane za zdradę stanu. Pomimo systematycznej inwigilacji przez austrofaszystowskie władze, jego willa w Hietzing stała się miejscem spotkań dla lewicowej opozycji.

Po anschlussie Austrii, który miał miejsce 14 marca 1938 roku, Steinitz został aresztowany przez Gestapo i deportowany do KL Dachau. Później trafił do obozu w Buchenwaldzie, a w październiku 1942 roku deportowano go do Auschwitz, gdzie, jako osoba uznana za nieprzydatną do pracy ze względu na wiek, zginął zaledwie kilka dni później.

W 1955 roku, na cześć jego pamięci, nazwano budynek gminny (Gemeindebau) w Hietzing Steinitzhof. Umieszczona tam tablica pamiątkowa oddaje hołd Heinrichowi Steinitzowi jako adwokatowi wielu prześladowanych.

---

Oceń: Heinrich Steinitz

---