Podbeskidzie Bielsko-Biała

---

Nazwy

Historia zmian nazw drużyny piłkarskiej z Bielska-Białej jest interesująca i pełna emocji. Oto chronologiczny przegląd nazw, jakie nosiła ta ekipa:

• 1997 – BBTS Ceramed Komorowice,
• 1999 – BBTS Bogmar Ceramed Komorowice,
• 1999 – BBTS Bogmar Ceramed Bielsko-Biała,
• 2001 – BBTS Marbet Ceramed Bielsko-Biała,
• 2002 – MC Podbeskidzie Bielsko-Biała,
• 2003 – TS Podbeskidzie Bielsko-Biała,
• 2011 – TS Podbeskidzie SA.

Każda z powyższych nazw odzwierciedla historię klubu oraz jego ewolucję na przestrzeni lat, co przyczyniło się do budowy jego lokalnej tożsamości.

Sukcesy

Podbeskidzie Bielsko-Biała, znane z dynamicznego rozwoju, posiada znaczące osiągnięcia zarówno w rozgrywkach ligowych, jak i pucharowych. W ligowych rywalizacjach klub zajął 10. miejsce w Ekstraklasie w sezonie 2013/2014. Na poziomie I ligi klub dwukrotnie cieszył się awansem do Ekstraklasy, kończąc rozgrywki na 2. pozycji w latach 2010/2011 oraz 2019/2020.

W rozgrywkach pucharowych Podbeskidzie osiągnęło półfinał Pucharu Polski w dwóch edycjach: w sezonie 2010/2011 oraz 2014/2015. Dodatkowo, zespół przeszedł do 1/8 finału Pucharu Polski pięć razy, w latach: 2004/2005, 2005/2006, 2011/2012, 2015/2016 oraz 2017/2018.

Nie można również zapomnieć o sukcesach na szczeblu regionalnym, gdzie klub zdobył cztery razy Puchar Polski w Beskidzkim Okręgowym Związku Piłki Nożnej, w latach: 1999, 2000, 2002 oraz 2024.

Rozgrywki

Poszczególne sezony

Sezon	Rozgrywki ligowe											Puchar Polski (rozgrywki centralne)	Najlepszy strzelec (rozgrywki ligowe)
	Poziom i nazwa ligi		Miejsce	M	Pkt	Z	R	P	Bramki
1997/1998	V	Klasa okręgowa	2/16	30	55	16	7	7	65	31	+34	—	Tomasz Moskała	15
1998/1999		Klasa okręgowa	1/18	34	94	30	4	0	131	20	+111	—	Grzegorz Więzik*	28
1999/2000	IV	IV liga	1/18	34	90	29	3	2	90	17	+73	III runda (1/32 finału)	Grzegorz Więzik*	28
2000/2001	III	III liga (grupa III)	3/20	38	82	25	7	6	64	24	+40	I runda (1/64 finału)	Artur Rozmus, Bartosz Woźniak	10
2001/2002		III liga (grupa III)	1/18	34	77	23	8	3	70	18	+52	—	Andrzej Szłapa	14
2002/2003	II	II liga	12/18	34	42	10	12	12	35	35	0	—	Adrian Sikora	6
2003/2004		II liga	7/16	30	40	12	4	14	37	45	–8	I runda (1/32 finału)	Jarosław Bujok	8
2004/2005		II liga	5/18	34	58	17	7	10	39	33	+6	1/8 finału	Jarosław Bujok	6
2005/2006		II liga	13/18	34	41	9	14	11	37	38	–1	1/8 finału	Grzegorz Pater	10
			Baraże o II ligę: Podbeskidzie – Pelikan Łowicz 1:1 (w) i 5:2 (d)
2006/2007		II liga	12/18	34	39	11	6	17	26	46	–20	1/16 finału	Krzysztof Chrapek	8
2007/2008		II liga	6/18	34	58	19	7	8	53	27	+26	I runda (1/32 finału)	Dariusz Kołodziej	14
2008/2009		I liga	4/18	34	59	17	8	9	60	29	+31	I runda (1/32 finału)	Krzysztof Chrapek	18
2009/2010		I liga	12/18	34	44	10	14	10	45	38	+7	I runda (1/32 finału)	Sylwester Patejuk	10
2010/2011		I liga	2/18	34	69	20	9	5	53	23	+30	Półfinał	Adam Cieśliński	12
2011/2012	I	Ekstraklasa	12/16	30	35	9	8	13	26	39	–13	1/8 finału	Róbert Demjan	6
2012/2013		Ekstraklasa	14/16	30	32	8	8	14	39	43	–4	1/16 finału	Róbert Demjan*	14
2013/2014		Ekstraklasa	10/16	37	30	10	15	12	39	45	–6	1/16 finału	Marek Sokołowski	6
2014/2015		Ekstraklasa	13/16	37	27	12	10	15	47	60	–13	Półfinał	Damian Chmiel	9
2015/2016		Ekstraklasa	16/16	37	20	9	12	16	45	63	–18	1/8 finału	Mateusz Szczepaniak	10
2016/2017	II	I liga	8/18	34	53	14	11	9	40	39	+1	1/16 finału	Szymon Lewicki	9
2017/2018		I liga	9/18	34	46	11	13	11	37	37	0	1/8 finału	Paweł Tomczyk	11
2018/2019		I liga	6/18	34	47	13	9	12	52	46	+6	1/16 finału	Valērijs Šabala*	12
2019/2020		I liga	2/18	34	65	19	8	7	64	33	+29	1/32 finału	Karol Danielak	13
2020/2021	I	Ekstraklasa	16/16	30	25	6	7	17	29	60	-31	1/16 finału	Kamil Biliński	11
2021/2022	II	I liga	9/18	34	45	11	12	11	48	41	+7	1/32 finału	Kamil Biliński*	19
2022/2023		I liga	7/18	34	49	12	13	9	56	47	+9	1/32 finału	Kamil Biliński	16
2023/2024		I liga	17/18	34	23	4	11	19	26	59	-33	1/16 finału	_	_

Uwaga: Gwiazdką oznaczono króla strzelców rozgrywek.

Klasa rozgrywkowa	Ilość sezonów	Okres gry
I	6	2011–2016, 2020–2021
II	16	2002–2011, 2016–2020, 2021–2024
III	2	2000–2002
IV	1	1999–2000
V	2	1997–1999

Puchar Polski

W odniesieniu do Pucharu Polski, warto odnotować, że historia tej drużyny jest bogata i ciekawa. Po fuzji, która miała miejsce w roku 1997, BBTS miał znaczący wpływ na rozgrywki okręgowe, notując dwa zwycięstwa w sezonach 1998/1999 oraz 1999/2000. Dodatkowo, w 1999 roku zespół dotarł do 1/32 finału Pucharu Polski, co stanowiło istotny krok na drodze do większych osiągnięć.

W 2002 roku Podbeskidzie odnotowało kolejny triumf, jednak nie zdołało przebrnąć do dalszych etapów Pucharu. Od sezonu 2003/2004 zespół brał udział w krajowych rozgrywkach, unikając konieczności występów na poziomie wojewódzkim, co było podyktowane grą na drugim poziomie ligowym.

W latach 2004-2006 drużyna zdobyła cenne punkty w Pucharze Polski, a w sezonie 2004/2005, po przejściu I rundy, rywalizowała w fazie grupowej z czołowymi drużynami. Wspomniane drużyny to Górnik Zabrze oraz GKS Katowice, z którymi niestety ulegli tylko pierwszemu z zespołów. W kolejnej fazie, w 1/8 finału, Podbeskidzie stoczyło wyrównany bój z Pogonią Szczecin, przegrywając ostatecznie 1:2.

Rok 2005/2006 przyniósł podobny rezultat, gdyż „Górale” ponownie byli w 1/8 finału, jednak tym razem polegli z rąk późniejszego zdobywcy Pucharu oraz Superpucharu Polski, Wisły Płock (0:3 i 0:0).

W sezonie 2010/2011 bielszczanie osiągnęli najlepszy wynik w historii. Po pokonaniu takich drużyn jak Start Otwock, Piast Gliwice, GKS Bełchatów oraz Wisła Kraków, awansowali do półfinału, gdzie stawili czoła Lechowi Poznań (1:1 i 2:3; mecze odbyły się 5 i 19 kwietnia 2011).

Kolejnym ważnym osiągnięciem było dotarcie do 1/8 finału Pucharu Polski w sezonie 2011/2012, jednak zespół został wyeliminowany przez późniejszego mistrza kraju, Śląsk Wrocław (0:1).

W 2014/2015 roku, po zwycięstwie nad Zawiszą Bydgoszcz, Górnikiem Zabrze i Piastem Gliwice, Podbeskidzie znowu dotarło do półfinału, w którym przegrali z Legią Warszawa (1:4 i 0:2; mecze rozegrano 1 i 8 kwietnia 2015). W sezonach 2015/2016 i 2017/2018 bielszczanie także docierali do 1/8 finału, gdzie niestety znów musieli uznać wyższość Arki Gdynia oraz Śląska Wrocław.

Piłkarze

Zapewniony przegląd zawodników związanych z drużyną Podbeskidzia Bielsko-Biała cieszy się dużym zainteresowaniem. Poniżej przedstawiamy informacje o aktualnym składzie oraz statystykach tych piłkarzy.

Obecny skład

Stan na 18 stycznia 2024 r.

Lp.	Pozycja	Gracz
1	Bramkarz	Kacper Krzepisz
2	Obrońca	Mateusz Ziółkowski
3	Obrońca	Mateusz Wypych
4	Obrońca	Martin Chlumecký
5	Pomocnik	Jaka Kolenc
6	Obrońca	Jan Hlavica
8	Pomocnik	Michał Stryjewski
7	Napastnik	Bartosz Bida
9	Pomocnik	Maksymilian Banaszewski
15	Napastnik	Giorgi Merebaszwili
23	Pomocnik	Marcel Misztal
24	Pomocnik	Maksymilian Sitek
25	Pomocnik	Samuel Nnoshiri

Lp.	Pozycja	Imię i Nazwisko
30	Pomocnik PO	Tomasz Jodłowiec
32	Pomocnik PO	Jakub Kisiel
43	Bramkarz BR	Krystian Wieczorek
47	Obrońca OB	Bartosz Bernard
55	Obrońca OB	Michał Willmann
77	Bramkarz BR	Piotr Tomasik
79	Bramkarz BR	Lionel Abate
89	Obrońca OB	Daniel Mikołajewski
95	Bramkarz BR	Patryk Procek
99	Bramkarz BR	Szymon Brańczyk

Piłkarze na wypożyczeniu

W tej sekcji znajdziesz informacje o zawodnikach, którzy obecnie są wypożyczeni z klubu.

Statystyki

Wszystkie dane statystyczne dotyczące piłkarzy, które zostaną przedstawione poniżej, to wytłuszczone nazwiska tych, którzy aktualnie grają w pierwszej drużynie Podbeskidzia. Stan na 7 lutego 2021 r.

Najwięcej występów w barwach klubu w Ekstraklasie

Nazwisko i imię	Okres gry	Ilość meczów	Bez straconego gola
Marek Sokołowski	2011–2016	138	—
Róbert Demjan	2011–2013, 2014–2016	125	—
Damian Chmiel	2012–2016	104	—
Piotr Malinowski	2011–2015	103	—
Bartłomiej Konieczny	2011–2015	94	—
Richard Zajac	2011–2015	86	29
Dariusz Łatka	2011–2014	80	—
Tomasz Górkiewicz	2011–2012, 2013–2015	79	—
Adam Deja	2013–2016	73	—
Anton Sloboda	2013–2016	70	—
Dariusz Pietrasiak	2012–2014	67	—
Fabian Pawela	2012–2014	54	—
Dariusz Kołodziej	2011, 2013–2016	52	—
Frank Adu Kwame	2013–2016	50	—

Najlepsi strzelcy Podbeskidzia w Ekstraklasie

Nazwisko i imię	Okres gry	Ilość bramek
Róbert Demjan	2011–2013, 2014–2016	31
Damian Chmiel	2012–2016	17
Marek Sokołowski	2011–2016	15
Kamil Biliński	2020–2021	11
Fabian Pawela	2012–2014	11
Mateusz Szczepaniak	2015–2016	10
Maciej Iwański	2014–2015	8
Dariusz Kołodziej	2011, 2013–2016	7
Adam Mójta	2015–2016	7
Sylwester Patejuk	2011–2012, 2014–2015	6
Tomasz Górkiewicz	2011–2012, 2013–2015	5

Piłkarze zagraniczni w barwach klubu

W kadrze Podbeskidzia Bielsko-Biała znalazło się 82 (+1) obcokrajowców z 28 (+1) krajów. W tym Słowacja: 22, Czechy i Nigeria (po 8), Hiszpania (5), oraz inne kraje takie jak Białoruś, Chorwacja, Zimbabwe (po 4), Brazylia, Kamerun, Izrael, Ukraina, Gruzja, Litwa (po 2), a także Australia, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Czarnogóra, Ghana, Grecja, Holandia, Japonia, Liberia, Łotwa, Rumunia, Senegal, Serbia, Węgry, Argentyna i Francja (po 1).

Wszystkie podane informacje uwzględniają jedynie mecze ligowe. W przypadku bramkarzy w nawiasach wskazano liczbę bramek, które wpuszczono. Stan na 14 września 2021 r.

Obcokrajowcy grający w Podbeskidziu
Nazwisko i imię	Lata występów	Bramki			Mecze			Czyste konta
		I miejsce	II miejsce	Razem	I miejsce	II miejsce	Razem	I miejsce	II miejsce	Razem
Róbert Demjan	2010–2013, 2014–2017	31	12	43	127	52	179	—
Richard Zajac	2010–2015	0 (–111)	0 (–33)	0 (–144)	86	48	134	29	24	53
Juraj Dančík	2007–2013	1	4	5	26	89	115	—
Anton Sloboda	2013–2016	3	—	3	70	—	70	—
Martin Matúš	2007–2009	—	17	17	—	68	68	—
Valērijs Šabala	2017–2019	—	21	21	—	61	61	—
Frank Adu Kwame	2013–2016	1	—	1	50	—	50	—
Marko Roginić	2019–	2	11	13	22	39	61	—
Mike Mouzie	2006–2008	—	1	1	—	43	43	—
Jozef Piaček	2016–2017	1	0	1	15	27	42	—
Guga Palawandiszwili	2018–2019	—	1	1	—	40	40	—
Clemence Matawu	2009–2010	—	5	5	—	39	39	—
Liran Kohen	2011–2012	3	—	3	35	—	35	—
Kōhei Katō	2015–2016	1	—	1	35	—	35	—
Kristián Kolčák	2015–2016	0	—	0	34	—	34	—
Emilijus Zubas	2015–2016	0 (–52)	0 (–0)	0 (–52)	34	0	34	8	0	8
Dmytro Baszłaj	2019–2021	0	2	2	15	23	38	—
Martin Polaček	2019–	0 (–16)	0 (–27)	0 (–33)	5	26	31	0	7	7
Michal Peškovič	2014–2015, 2020–	0 (–50)	—	0 (–50)	29	—	29	4	—	4
Mawrudis Bugaidis	2018–2019	—	1	1	—	28	28	—
Matej Náther	2011–2012	0	—	0	27	—	27	—
Pavol Staňo	2014–2015	2	—	2	26	—	26	—
Samson Godwin	2000–2001	—	0	0	—	—	23	—
Dimityr Iliew	2017–2018	—	3	3	—	23	23	—
Michal Piter-Bučko	2012–2013	0	—	0	23	—	23	—
František Metelka	2011	0	0	0	7	13	20	—
Roberto Gándara	2018–2019	—	3	3	—	19	19	—
Abel Salami	2003–2004	—	2	2	—	18	18	—
Nikołaj Branfiłow	2006	—	2	2	—	15	15	—
Adam Brzezina	2008	—	1	1	—	15	15	—
Andriej Szyło	2004	—	1	1	—	15	15	—
Desley Ubbink	2019–2021	2	0	2	16	6	22	—
François Endene Elokan	2005	—	3	3	—	14	14	—
Nermin Haskić	2017	—	3	3	—	14	14	—
Iván Martín	2019–2020	0	2	2	4	10	14	—
Samuel Štefánik	2016	3	—	3	14	—	14	—
Gergő Kocsis	2020–2021	0	—	0	19	—	19	—
Uzoma Luke	2003–2004	—	0	0	—	13	13	—
Ndabenkulu Ncube	2009–2010	—	2	2	—	12	12	—
Ladislav Rybánsky	2013–2014	0 (–19)	—	0 (–19)	12	—	12	3	—	3
Ondřej Šourek	2011–2012	1	—	1	12	—	12	—
Stanley Udenkwor	2006	—	1	1	—	12	12	—
Jozef Dolný	2016–2017	—	0	0	—	11	11	—
Rudolf Urban	2013	2	—	2	11	—	11	—
Milan Rundić	2020–	0	—	0	10	—	10	—
Oleg Wierietiło	2016	0	—	0	10	—	10	—
Idrissa Cissé	2014–2015	1	—	1	9	—	9	—
Serhij Miakuszko	2020–2021	0	—	0	15	—	15	—
Marko Ćetković	2013	0	—	0	9	—	9	—
Adrián Gómez	2019	—	0	0	—	8	8	—
Bernard Ocholeche	2008–2010	—	0	0	—	8	8	—
Peter Sládek	2017	—	0	0	—	8	8	—
Lukáš Janič	2015	0	—	0	7	—	7	—
Ivan Ćurić	2012	0	—	0	6	—	6	—
Martin Baran	2016–2017	—	0	0	—	5	5	—
Jan Blažek	2014	1	—	1	5	—	5	—
Li’ad Elmalich	2012	0	—	0	5	—	5	—
Zdeněk Dembinný	2002	—	0	0	—	4	4	—
Ľuboš Kolár	2018	—	0	0	—	4	4	—
Celestine Lazarus	2015	0	—	0	4	—	4	—
Lukáš Hojdys	2002	—	0	0	—	3	3	—
Charles Nwaogu	2014	0	—	0	3	—	3	—
Jakub Hora	2021	2	—	2	16	—	16	—
Petar Mamić	2021	0	—	0	12	—	12	—
Róbert Mazáň	2015	0	—	0	2	—	2	—
Alaksandr Gierasimowicz	2006	—	0 (–3)	0 (–3)	—	1	1	—	0	0
Ilir Pali	2016	—	0	0	—	1	1	—
Patmore Shereni	2009	—	0	0	—	1	1	—
Costa Nhamoinesu	2021–	—	0	0	—	1	1	—
Serginho	2011	0	—	0	0	—	0	—
Peter Wilson	2021	0	—	0	13	—	13	—
Julio Rodriguez	2021–	—	0	0	—	8	8	—
() Ezequiel Bonifacio	2021–	—	0	0	—	12	12	—
() Mathieu Scalet	2021–	—	0	0	—	7	7	—
Goku Román	2021–	—	0	0	—	6	6	—
Titas Milasius	2021–	—	0	0	—	3	3	—
Giorgi Merebaszwili	2021–	—	1	1	—	8	8	—
Cristian Popescu	2004	—	0	0	—	0	0	—
Vítězslav Mooc	(2005)	—	0	0	—	0	0	—
Alirou Nsangou	(2005)	—	0	0	—	0	0	—
Luka Gusić	(2013)	0	—	0	0	—	0	—
Michal Mravec	(2014)	0	—	0	0	—	0	—
Gustavo Busatto	(2016–2017)	—	0	0	—	0	0	—	0	0

Trenerzy i sztab szkoleniowy

Tematyka związana z drużyną Podbeskidzia Bielsko-Biała obejmuje również kwestię trenerów oraz sztabu szkoleniowego, co jest kluczowe dla sukcesów tego klubu.

Obecna kadra szkoleniowa

Rola	Imię i nazwisko
Główny trener	Krzysztof Brede
Asystent trenera	Dariusz Pietrasiak
Asystent trenera	Jakub Nowak
Trener od bramkarzy	Mariusz Mucharski
Menadżer drużyny	Marek Móll
Fizjoterapeuci	Sebastian Łaciak
	Robert Cypcer
Lekarz drużynowy	Sebastian Dominiak

Dotychczasowi trenerzy

Lp.	Imię i nazwisko	Lata urzędowania
1.	Zdzisław Byrdy	1997
2.	Bogdan Warzecha	1997
3.	Zdeněk Dembinný	1997–1998
4.	Wojciech Borecki	1998–2001
5.	Albin Wira	2001
(4.)	Wojciech Borecki	2001–2002
6.	Paweł Kowalski	2003
(4.)	Wojciech Borecki	2003
7.	Krzysztof Pawlak	2003–2004
8.	Jan Żurek	2004–2005
9.	Włodzimierz Małowiejski	2005–2006
10.	Krzysztof Tochel	2006–2007
11.	Marcin Brosz	2007–2009
—	Tomasz Świderski (p.o.)	2009
12.	Robert Kasperczyk	2009–2012
—	Andrzej Wyroba (p.o.)	2012
13.	Marcin Sasal	2012–2013
14.	Dariusz Kubicki	2013
15.	Czesław Michniewicz	2013
16.	Leszek Ojrzyński	2013–2015
(14.)	Dariusz Kubicki	2015
17.	Robert Podoliński	2015–2016
18.	Dariusz Dźwigała	2016
19.	Ján Kocian	2016–2017
20.	Adam Nocoń	2017–2018
21.	Krzysztof Brede	2018–2020
—	Hubert Kościukiewicz (p.o.)	2020
(12.)	Robert Kasperczyk	2020–2021
22.	Piotr Jawny	2021–2022
23.	Mirosław Smyła	2022
—	Dariusz Kołodziej (p.o.)	2022
24.	Dariusz Żuraw	2022–2023
25.	Grzegorz Mokry	2023
26.	Dariusz Marzec	2023–2024

Stadiony

Stadion na Górce

Osobny artykuł dotyczy Stadionu na Górce, który przed rokiem 1997 był siedzibą BBTS. Obiekt ten, który otwarto w 1911 roku, jest jednym z najstarszych działających stadionów w Polsce. Znajduje się on w okolicach dawnego kamieniołomu na tzw. Widoku, z wejściem z ulicy Młyńskiej. W 2004 roku zarząd nad stadionem, który wcześniej należał do zakładów Krepol, przejął komunalny Bielsko-Bialski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Po przeprowadzeniu gruntownej modernizacji, która obejmowała ułożenie sztucznej nawierzchni oraz remont trybuny, obiekt został ponownie otwarty 30 grudnia 2007 roku. Stadion dysponuje około 700 zadaszonymi miejscami i obecnie jest wykorzystywany głównie przez juniorskie zespoły Podbeskidzia, podczas gdy wcześniej stanowił również miejsce dla drużyny rezerw.

Stadion w Komorowicach Krakowskich

W wyniku fuzji sekcji piłkarskiej BBTS Włókniarz i DKS Inter Komorowice, powstała drużyna, która w latach 1997–1999 rozgrywała swoje mecze na stadionie przy ulicy Olimpijskiej w Komorowicach. Jednak rosnąca popularność zespołu oraz wyniki meczów, które znacznie zwiększyły frekwencję, wymusiły na zarządzie podjęcie decyzji o przeprowadzce do centrum Bielska-Białej, gdyż obiekt z ograniczoną pojemnością przestał spełniać oczekiwania fanów.

Stadion Miejski

Osobny artykuł poświęcony został Stadionowi Miejskiemu w Bielsku-Białej.

Przed przebudową (do 2012 roku)

Od 1999 roku drużyna rozgrywa swoje mecze na Stadionie Miejskim przy ulicy Rychlińskiego, który jest własnością Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej. Przed 2006 rokiem stadion nosił nazwę BKS Stal, co było związane z macierzystym klubem. Otwarto go w 1927 roku, a w latach 1954–1957 przeszedł znaczną modernizację, dającą możliwość pomieszczenia ponad 20 tysięcy widzów. W skład obiektu wchodziły boisko piłkarskie, bieżnia lekkoatletyczna oraz inne urządzenia, takie jak skocznia i rzutnia. W maju 1978 roku stadion gościł mecze Turnieju Juniorów UEFA, w tym dwa kluczowe spotkania. Polonia Bytom zmierzyła się z ŁKS Łódź (4:3), co pozostaje niezatarte w pamięci lokalnych kibiców. Pomimo licznych wydarzeń sportowych, bieżnia oraz inne terenowe urządzenia z biegiem lat zostały zlikwidowane, a pojemność stadionu zaczęła maleć.

Po przebudowie

W marcu 2011 roku rozpoczęto przetarg na budowę nowego Stadionu Miejskiego, który został zrealizowany w miejscu poprzedniego obiektu BKS Stal i Podbeskidzia. Koszt inwestycji miał wynieść około 105 milionów złotych, w pełni pokryty budżetem Gminy Bielsko-Biała. Nowy stadion, całkowicie zadaszony, miał pomieścić ponad 15 tysięcy widzów, a jego koncepcja wzorowana była na Stadionie Miejskim w Kielcach. Proces budowy rozciągał się od czerwca 2011 roku do lata 2014 roku, ale został odwleczony z powodu odwołań mieszkańców sąsiadujących z obiektem. Ostatecznie prace zaczęły się w sierpniu 2012 roku. Stworzono nowe trybuny, a pierwsza z nich została otwarta 5 października 2013 roku. W międzyczasie na stadionie miały miejsce różne wydarzenia, w tym premierowe mecze. Ostateczne zakończenie budowy miało miejsce w połowie 2015 roku, a obiekt oddano do użytku 12 sierpnia 2016 roku.

Dane obiektu

• Nazwa: Stadion Miejski w Bielsku-Białej,
• Adres: ulica Rychlińskiego 21,
• Rok budowy: 1927 (przebudowany 1954–1957 i 2012–2015),
• Pojemność: 15 076 miejsc (wszystkie siedzące),
• Boisko: 105 × 68 m (wyposażone w podgrzewaną murawę),
• Oświetlenie: 2900 lx (zgodne z systemem HD).

Średnia liczba widzów na Stadionie Miejskim – poziom centralny (pierwszy i drugi)

Statystyki dotyczą wyłącznie meczów ligowych. Dane te są aktualne na koniec 2020 roku, a ich źródłem jest portal 90minut.pl.

Lokalni rywale

W Bielsku-Białej istnieje wiele klubów piłkarskich, ale jeden z nich wyróżnia się szczególnie. Mowa o Bialskim Klubie Sportowym Stal, który został założony w 1922 roku i jest drugim pod względem prestiżu klubem piłkarskim w tym mieście. Obie drużyny, dzięki swoim osiągnięciom, zyskały sobie wielu kibiców, a BKS Stal był najbliżej awansu do Ekstraklasy do roku 2011, kiedy to w sezonie 1981/1982 zajął drugie miejsce w II lidze.

Interesująco prezentuje się także historia starć tych dwóch drużyn. Do tej pory spotkały się one zaledwie dwa razy. Żadne z tych spotkań nie zakończyło się wygraną drugiej drużyny. W pierwszym meczu, który odbył się w ramach rozgrywek IV ligi sezonu 1999/2000, wynik brzmiał 0:0. W rewanżu, BBTS zdołał jednak odnaleźć swoje miejsce na boisku, pokonując BKS Stal na jego własnym terenie wynikiem 5:0.

Co więcej, warto wspomnieć, że w sezonie 2004/2005 (na poziomie klasy okręgowej) oraz w latach 2013–2016 (III liga), drugą drużyną Podbeskidzia, która rywalizowała z BKS Stal, były również ciekawe pojedynki.

Barwy i herb

Aktualne barwy klubu Podbeskidzie Bielsko-Biała mają czerwono-biało-granatowy (niebieski) charakter i zostały przyjęte w roku 2002, kiedy to klub zyskał awans do ówczesnej II ligi.

Herb klubu jest tarczą typu szwajcarskiego, podzieloną na cztery pola – w pierwszym i czwartym polu znajduje się kolor czerwony, natomiast w drugim i trzecim dominują pole białe. W górnych częściach herbu widnieją litery T i S, co jest skrótem od Towarzystwa Sportowego, natomiast w dolnych częściach umieszczono tarcze herbu Bielska-Białej z nieco zmodyfikowanymi barwami. Całą strukturę pól oddzielają granatowe linie.

W centrum tarczy znajduje się piłka, która przedstawia pięciokątne łatki. Poniżej tarczy widnieje wstęga, na której umieszczono nazwę klubu – Podbeskidzie. W latach 2002–2003 zamiast liter T i S używano skrótów M i C, co zmieniono w momencie utworzenia obecnego Towarzystwa Sportowego Podbeskidzie.

Kibice klubu z dumą posługują się flagami w barwach czerwono-biało-niebieskich.

Statystyki występów na szczeblu centralnym

Oto podsumowanie statystyk występów Podbeskidzia Bielsko-Biała na centralnym szczeblu rozgrywek do końca sezonu 2020/2021.

Pierwszy poziom rozgrywkowy

Klub rozegrał 6 sezonów, uzyskując łącznie 201 meczów. W bilansie spotkań widnieje 54 zwycięstwa, 60 remisów i 87 porażek, z czego na własnym boisku odnotowano 29 wygranych, 38 remiów oraz 34 przegrane, a w rozgrywkach wyjazdowych 25 zwycięstw, 22 remisy i 53 porażki.

Podczas tych meczów zainkasowano 222 punkty, w tym 103 na swoim stadionie oraz 94 na wyjazdach. Najlepszym osiągnięciem zespołu była 10. lokata w sezonie 2013/2014, natomiast najniżej klub plasował się na 16. miejscu w sezonach 2015/2016 oraz 2020/2021.

Debiutanckim meczem był pojedynek z Jagiellonią Białystok, zakończony wynikiem 2:2, który miał miejsce 1 sierpnia 2011 roku. Najwyższe zwycięstwo przypadło na mecz, w którym Podbeskidzie pokonało Jagiellonię Białystok 4:0, dnia 23 lutego 2013 roku. Warto dodać, że na wyjeździe, Podbeskidzie wygrało z Jagiellonią 3:0 4 kwietnia 2016 roku.

Jednak nie wszystkie wyniki były tak korzystne. Klub doświadczył także wysokiej porażki, kiedy przegrał 6:0 z GKS Bełchatów 6 sierpnia 2011 oraz 0:6 w meczu z Wisłą Kraków 19 września 2015 roku. W sezonie 2012/2013, najskuteczniejszym strzelcem Podbeskidzia był Róbert Demjan, zdobywając 14 goli i tytuł króla strzelców.

Drugi poziom rozgrywkowy

Kiedy spojrzymy na drugą klasę rozgrywkową, Podbeskidzie brało udział w 13 sezonach, w trakcie których rozegrano 438 meczów. Zespół zanotował bilans 182 zwycięstw, 122 remisów i 134 porażek, przy czym na własnym terenie bilans wynosi 115-60-44, a w gościach 67-62-90.

Łączna liczba zdobytych punktów wynosi 662, w tym 405 punktów uzyskanych w meczach domowych oraz 263 na wyjazdach. Podbeskidzie mogło się pochwalić najwyższą lokatą na poziomie 2. miejsca w sezonach 2010/2011 oraz 2019/2020, podczas gdy najniższa pozycja to 13. miejsce w sezonie 2005/2006.

W swoim debiucie, Podbeskidzie zremisowało 0:0 z Tłokami Gorzyce 4 sierpnia 2002 roku. Najwyższe zwycięstwo pod względem liczby bramek miało miejsce w meczu przeciwko Tur Turku, gdzie Podbeskidzie wygrało 9:0 23 maja 2009 roku.

Podobnie jak w wyższej klasie, także tutaj zdarzały się wysokie przegrane – klub poniósł klęski 0:4 z Ruchem Chorzów 9 czerwca 2007 i 0:4 z Górnikiem Zabrze 28 maja 2017 oraz 0:4 z Chojniczanką Chojnice 18 sierpnia 2017 roku.

Podbeskidzie miało też swoje najgorsze mecze u siebie, przegrywając 0:3 z Cracovią 4 października 2003, z Piastem Gliwice 8 maja 2004, a także 0:3 z Kmita Zabierzów oraz Olimpią Grudziądz 19 listopada 2016 oraz z ŁKS Łódź 19 września 2018 roku. W sezonie 2008/2009 najwięcej bramek zdobył Krzysztof Chrapek, który zdobył 18 goli, a najwięcej bramek w jednym meczu padło również na jego konto, gdyż strzelił 5 bramek w spotkaniu z Tur Turkiem.

Rekordy

Wszystkie informacje zawarte w tym dokumencie dotyczą jedynie meczów ligowych, a stan danych przedstawiony jest na zakończenie sezonu 2020/2021.

Rekord	Mecz	Wynik	Data	Przypisy
Najwyższe zwycięstwo	BBTS – Metal Węgierska Górka	11:0	20 września 1998	–
Najwyższe (wyjazdowe) zwycięstwo	Rymer Niedobczyce – BBTS	0:8	14 sierpnia 1999	–
Najwyższy remis	Szczakowianka Jaworzno – BBTS	4:4	17 czerwca 2000	–
Najwyższa porażka	GKS Bełchatów – Podbeskidzie	6:0	6 sierpnia 2012	–
	Podbeskidzie – Wisła Kraków		19 września 2015	–

Rekord	Sezon	Ilość Kolejek	Ilość	Przypisy
Najwięcej punktów	1998/1999	34 kolejki	94	–
Najmniej punktów	2020/2021	30 kolejek	25	–
Najwięcej zwycięstw	1998/1999	34 kolejki	30	–
Najmniej zwycięstw	2020/2021	30 kolejek	6	–
Najwięcej remisów	2013/2014	37 kolejek	15	–
Najmniej remisów	1999/2000	34 kolejki	4	–
	2003/2004	30 kolejek		–
Najwięcej porażek	2006/2007	34 kolejki	17	–
	2020/2021	30 kolejek		–
Najmniej porażek	1998/1999	34 kolejki	0	–

Rekord	Sezon	Ilość Kolejek	Ilość	Przypisy
Największa liczba strzelonych goli	1998/1999	34 kolejki	94	_
Najmniejsza liczba strzelonych goli	2006/2007	30 kolejek	25	_
	2011/2012	30 kolejek		_
Największa średnia goli na mecz	1998/1999	34 kolejki	3,85	—
Najmniejsza średnia goli na mecz	2006/2007	34 kolejki	0,76	—
Najwięcej goli straconych	2015/2016	37 kolejek	63	_
Najmniej goli straconych	1999/2000	34 kolejki	17	_
Największa średnia goli straconych na mecz	2020/2021	30 kolejek	2,0	—
Najmniejsza średnia goli straconych na mecz	1999/2000	34 kolejki	0,50	—

Rodzaj serii	Mecze	Łączna ilość	Terminy	Uwagi
zwycięstwa	4:0 z Cukrownikiem Chybie – 0:0 z Unią Oświęcim	13	11 listopada 1998 – 5 czerwca 1999	_
zwycięstwa „na swoim terenie”	3:1 z Garbarzem Zembrzyce – 0:0 z Unią Oświęcim	15	24 października 1997 – 18 października 1998	_
bez porażki	6:0 z Beskidem Andrychów – 0:1 z Walcownią Czechowice-Dziedzice	49	20 czerwca 1998 – 30 listopada 1999	_
bez porażki „u siebie”	5:2 z Niwą Nowa Wieś – 0:1 z Górnikiem Polkowice	89	28 września 1997 – 15 marca 2003	_
bez porażki na wyjeździe	2:0 z Babią Górą Sucha Beskidzka – 0:1 z Walcownią Czechowice-Dziedzice	22	15 sierpnia 1998 – 30 listopada 1999	_
bez straconego gola	1:0 z Lubuszaninem Drezdenko – 2:1 z Pogonią Świebodzin	8	12 sierpnia 2000 – 22 września 2000	_
bez zwycięstwa	0:1 z ŁKS Łódź – 2:1 z Zagłębiem Lubin	16	31 marca 2012 – 3 listopada 2012	_
bez zwycięstwa „u siebie”	0:1 z Legią Warszawa – 4:0 z Jagiellonią Białystok	13	10 marca 2012 – 23 lutego 2013	_
	0:1 z Termalicą Bruk-Betem Nieciecza – 2:1 z Bytovią Bytów		17 kwietnia 2016 – 25 listopada 2016	_
bez zwycięstwa na wyjeździe	1:0 z Sandecją Nowy Sącz – 1:0 z GKS-em 1962 Jastrzębie	18	18 lipca 2020 – 5 września 2021	_

Władze

W strukturze własnościowej TS Podbeskidzie SA znajduje się kilka kluczowych podmiotów, które odgrywają istotną rolę w zarządzaniu klubem.

Stanowisko	Imię i nazwisko
Prezes Zarządu	Bogdan Kłys
Przewodniczący Rady Nadzorczej	Piotr Kucia
Członek Rady Nadzorczej	Edward Łukosz
Sekretarz Rady Nadzorczej	Kazimierz Nędza

W skład tej struktury wchodzą: Gmina Bielsko-Biała, która posiada 65% udziałów, oraz Polskie Mięso i Wędliny ŁUKOSZ, mające 35% udziałów. To rozmieszczenie własnościowe pokazuje znaczącą dominację władz lokalnych w zarządzaniu klubem sportowym.

Dotychczasowi prezesi

Lp.	Imię i nazwisko	Okres urzędowania
1.	Marian Antonik	1997–2002
2.	Włodzimierz Mysłowski	2003
3.	Stanisław Piecuch	2003–2006
—	Jerzy Wolas (p.o.)	2006–2007
4.	Jerzy Wolas	2007–2009
5.	Janusz Okrzesik	2009–2011
—	Jerzy Wolas (p.o.)	2011
—	Marek Glogaza (p.o.)	2011–2012
6.	Marek Glogaza	2012–2013
7.	Wojciech Borecki	2013–2016
8.	Tomasz Mikołajko	2016–2018
9.	Bogdan Kłys	2018–2023
10.	Krzysztof Przeradzki	2024

W historii klubu, funkcje prezesa były piastowane przez wiele osób, których okresy urzędowania się zmieniały. Informacje te są niezbędne, aby zrozumieć ewolucję zarządzania i kierunku rozwoju klubu.

Drużyny rezerw

II drużyna Podbeskidzia, znana jako Podbeskidzie II, regularnie uczestniczy w rozgrywkach ligowych od sezonu 2013/2014. Warto jednak przypomnieć, że wcześniej zespół pojawiał się na boiskach w latach 1997–2000 oraz 2003–2012. W 2004 roku drużyna ta odnotowała awans do klasy okręgowej, w której rywalizowała przez sześć kolejnych sezonów. Sezon 2009/2010 okazał się dla Podbeskidzia II niezwykle udany, przynosząc kolejny tytuł mistrzowski, który zaowocował awansem na piąty poziom rozgrywek – do IV ligi (grupa śląska II). Zespół ten występował na tym poziomie przez dwa sezony, jednak w 2012 roku doszło do jego rozwiązania.

W maju 2013 roku klub ogłosił zamiar odbudowy drużyny rezerw z uwagi na likwidację Młodej Ekstraklasy. W ramach tego projektu zespół został włączony do grupy IV południowej III ligi. Do roku 2016 drużyna Podbeskidzia II rywalizowała na czwartym szczeblu rozgrywek, a od sezonu 2016/2017 gra na piątym poziomie (IV liga).

Podbeskidzie II miało pięć podejść do finałów Pucharu Polski w ramach Beskidzkiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej, niestety nikomu z ekipy nie udało się zdobyć trofeum, ponieważ zespół za każdym razem przegrywał decydujące mecze.

Drużyna rezerw najczęściej podejmuje rywali na stadionie na Górce, który dawniej gościł I drużynę BBTS. W międzyczasie Podbeskidzie II grało również na boisku Kontaktu (Elektrostalu) w Czechowicach-Dziedzicach oraz na obiektach w Komorowicach Krakowskich i Rekordu Bielsko-Biała, w Cygańskim Lesie.

W sezonie 2019/2020 do rozgrywek grupy bielskiej klasy B zgłoszono także III drużynę Podbeskidzia, która dokonała awansu do klasy A. Niestety, w kolejnym sezonie nie wzięła ona udziału w żadnych rozgrywkach seniorskich.

Podbeskidzie Kuloodporni Bielsko-Biała

W sierpniu 2020 roku, nastąpiło istotne poszerzenie działalności klubu, gdyż jego struktura wzbogaciła się o nową sekcję, która skupia się na amp futbolu. Ta sekcja wywodzi się z drużyny, która została założona w 2015 roku pod nazwą Kuloodporni Bielsko-Biała.

Taki rozwój jest świadectwem dynamicznego podejścia klubu do sportu i integracji różnych dyscyplin. Zespół zoofędrowany przez sekcję amp futbolu od samego początku swojego działania w 2016 roku aktywnie uczestniczy w rozgrywkach Amp Futbol Ekstraklasy.

W 2019 roku zespół odniósł historyczny sukces, zdobywając tytuł mistrza w tej prestiżowej lidze. To osiągnięcie jest świadectwem nie tylko determinacji młodych sportowców, ale też wsparcia i zaangażowania całej społeczności klubowej.

W kolejnych sezonach drużyna regularnie plasowała się na wysokich miejscach w klasyfikacji, co przyczyniło się do jeszcze większej popularności sekcji. Przemiany i sukcesy, które osiągnęli, mają ogromne znaczenie dla rozwoju ampfutbolu w regionie.

---

Oceń: Podbeskidzie Bielsko-Biała

---