Andrzej Grajewski

---

Życiorys

Andrzej Grajewski ukończył studia naWydziale Nauk SpołecznychUniwersytetu Śląskiego w 1978 roku. Następnie, w 2001 roku, uzyskał tytuł doktora nauk politycznych.

W latach 1978–1981 był asystentem w Śląskim Instytucie Naukowym. Od roku 1981 zaangażował się w działalność redakcyjną katolickiego tygodnika „Gość Niedzielny”, gdzie w 1998 roku objął funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Ponadto, był felietonistą w Radiu eM, które jest częścią Instytutu Gość Media.

W 1980 roku wstąpił do ruchu „Solidarność”, redagując lokalne biuletyny związku takie jak „Naszą Solidarność” oraz „Zderzenie”. Działał także w radzie programowej Wszechnicy Podbeskidzia. Po ogłoszeniu stanu wojennego organizował pomoc dla osób internowanych i ich rodzin, a jego działalność obejmowała współpracę z niezależną prasą oraz pracę w Duszpasterstwie Ludzi Pracy. W 1987 roku aktywnie wspierał podziemną Solidarność Polsko-Czechosłowacką i brał udział w organizacji manifestacji w obronie Václava Havla w 1989 roku.

W drugiej połowie lat 90. był członkiem Ruchu Stu oraz Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W latach 1999–2006, na rekomendację AWS, zasiadał w Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej I kadencji, przez rok pełniąc rolę przewodniczącego. Dodatkowo, zaangażował się w działalność Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych oraz objął współprzewodniczenie w zarządzie Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.

Odznaczenia i wyróżnienia

Andrzej Grajewski zdobył szereg odznaczeń i wyróżnień, które świadczą o jego znaczącym wkładzie i zasługach. Lista tych wyróżnień przedstawia się następująco:

• 2010 – Krzyż „Pro Ecclesia et Pontifice”,
• 2011 – Krzyż Wolności i Solidarności,
• 2015 – Odznaka Honorowa „Bene Merito”,
• 2016 – Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN,
• 2019 – Medal „Pro Christi Regno”.

Wybrane publikacje

Andrzej Grajewski jest autorem wielu znaczących publikacji, które rzucają światło na różnorodne aspekty historii oraz sytuacji społeczno-politycznych. Jego prace poruszają ważne tematy związane z Kościołem, polityką oraz relacjami między różnymi narodami. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego kluczowych dzieł:

• Wygnanie, 1990,
• Rosja i krzyż. Z dziejów Kościoła Prawosławnego w ZSRR, 1991,
• Świadek i uczestnik. 70 lat „Gościa Niedzielnego” (1923–1993), 1993,
• Tarcza i miecz. Rosyjskie służby specjalne 1991–1998, 1998,
• Kompleks Judasza. Kościół zraniony. Chrześcijanie w Europie Środkowo-Wschodniej między oporem a kolaboracją, 1999,
• Trudne pojednanie. Stosunki czesko-niemieckie 1989–1999, 2000,
• Czas próby. „Solidarność” na Podbeskidziu w latach 1980–2005 (współautor z Arturem Kasprzykowskim), 2006,
• Papież musiał zginąć. Wyjaśnienia Ali Agcy (współautor z Michałem Skwarą), 2011,
• Agca nie był sam (współautor z Michałem Skwarą), 2015,
• Żarliwy antykomunista. Pontyfikat Jana Pawła II w dokumentach KGB Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki (1978–1997) (opracowanie), 2023,
• W dialogu i zwarciu. Stolica Apostolska wobec sowieckiego komunizmu, 2024.

Publikacje te są dowodem na zaangażowanie Grajewskiego w badanie i analizowanie skomplikowanych relacji oraz wydarzeń, które miały kluczowe znaczenie dla historii regionu.

---

Oceń: Andrzej Grajewski

---