Jerzy Kleer, urodzony 7 marca 1928 roku w Bielsku, był uznawanym polskim ekonomistą, który odegrał kluczową rolę w obszarze nauk ekonomicznych. Zmarł 27 lipca 2022 roku w Otwocku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek intelektualny. Jego prace obejmowały takie dziedziny jak teoria ekonomii, globalizacja oraz regionalizacja, a także ważne zagadnienia dotyczące sektora publicznego, ekonomii rozwoju oraz polityki gospodarczej.
Prof. Kleer miał znaczący wpływ na kształcenie kolejnych pokoleń ekonomistów, będąc pracownikiem nieetatowym Wydziału Nauk EkonomicznychUniwersytetu Warszawskiego. Dodatkowo, pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Bankowości, Finansów i Zarządzania w Warszawie w latach 1995–2008, gdzie wpływał na rozwój programów edukacyjnych oraz kierunków studiów.
Jego osiągnięcia naukowe oraz zaangażowanie w pracę dydaktyczną czyniły go jedną z czołowych postaci w polskiej ekonomii, a jego prace naukowe pozostają inspiracją dla przyszłych badaczy i praktyków w tej dziedzinie.
Życiorys
Jerzy Kleer to niezwykle wybitny Polak, którego biografia jest bogata w doświadczenia i osiągnięcia, szczególnie w dziedzinie nauk ekonomicznych. W trakcie II wojny światowej przebywał w niemieckich obozach koncentracyjnych, takich jak Gross Rosen, Freiburg i Waldenburg. Po zakończeniu działań wojennych, w latach 1948-1951, podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej we Wrocławiu, znanej później jako Wyższa Szkoła Ekonomiczna. Równocześnie, w latach 1949-1951, uczestniczył w edukacji na I i II roku na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego.
W 1950 roku zdecydował się na przynależność do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie specjalizował się jako konsultant Wojewódzkiego Ośrodka Szkolenia Partyjnego oraz aktywnie działał w egzekutywie OOP PZPR Wydziału Finansowego WSE. W 1951 roku z sukcesem ukończył pierwszy stopień studiów na WSE, gdzie w latach 1950-1952 pełnił funkcję asystenta w katedrze ekonomii politycznej. Dodatkowo, wykładał ekonomię polityczną na Uniwersytecie Wrocławskim w tym samym okresie.
W 1953 roku Kleer zakończył studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Jego praca doktorska, zatytułowana „Ekonomiczne aspekty spółdzielczości”, została przygotowana pod czujnym okiem prof. Oskara Langego i obroniona 28 listopada 1958 roku na Wydziale Ekonomii Politycznej Uniwersytetu Warszawskiego.
W latach 1962-1983 Kleer pełnił różnorodne funkcje naukowe, od kierownika Zakładu Teorii Spółdzielczości do kierownika Katedry Ekonomii Sfery Publicznej na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1975 roku uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1983 roku tytuł profesora zwyczajnego. Jego dorobek naukowy obejmował także współpracę z Uniwersytetem ONZ w Tokio, gdzie w latach 1983-1987 działał jako konsultant w zakresie problemów ekonomicznych i społecznych krajów Trzeciego Świata oraz państw socjalistycznych.
Od 1993 roku uczestniczył w pracach Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus” przy Prezydium PAN, gdzie kierował działalnością naukową tego Komitetu. W ciągu swojej kariery zapoczątkował wiele projektów, w tym ambitny projekt dotyczący wizji przyszłości Polski – Raport „Polska 2050”. W latach 1995-2008 pełnił funkcję rektora w Wyższej Szkole Bankowości, Finansów i Zarządzania, która została przekształcona w Wyższą Szkołę „Olympus” im. Romualda Kudlińskiego.
Kleer był również aktywny w Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych, pisząc ponad 100 recenzji wniosków o nadanie stopnia doktora habilitowanego oraz profesora. W latach 2005-2007 był członkiem Komisji ds. Rozwoju Unii Europejskiej, a później kierował Katedrą Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych w Wyższej Szkole Cła i Logistyki w Warszawie. Od 2012 roku związany był z Instytutem Nauk Ekonomicznych PAN jako profesor zwyczajny.
Jednym z jego znaczących osiągnięć było pełnienie roli promotora oraz recenzenta prac doktorskich i habilitacyjnych, co miało istotny wpływ na rozwój młodych adeptów nauk ekonomicznych.
Dorobek naukowy
Jerzy Kleer to postać, której dorobek naukowy istotnie wpływa na współczesną myśl ekonomiczną. W 2009 roku opublikował ważną pracę zatytułowaną „Samorząd lokalny – dobro publiczne” w czasopiśmie Polityka Społeczna. W roku 2008 w jego dorobku znalazły się dwie znaczące pozycje: „Między upadkiem a rozkwitem państwa opiekuńczego”, opublikowana w Przyszłość Świat Europa Polska, oraz „Globalizacja – zjawisko ogólne czy specyficzne”, w Zeszyty Naukowe Kolegium Gospodarki Światowej.
Kolejna publikacja z 2008 roku to „Europa od wewnątrz i od zewnątrz”, ponownie w Przyszłość Świat Europa Polska. W 2006 roku napisał „Globalne dobra publiczne – ich geneza i rola we współczesnej gospodarce”, która ukazała się w czasopiśmie Olympus.
Łącznie, Jerzy Kleer jest autorem ponad 300 prac naukowych, które ukazały się zarówno w kraju, jak i za granicą. Ponadto, jego wkład w popularyzację wiedzy ekonomicznej obejmuje ponad 600 artykułów popularnonaukowych, które pojawiły się w różnych czasopismach poświęconych tematyce ekonomicznej.
Nagrody
Jerzy Kleer, znany badacz i teoretyk, zdobył wiele wyróżnień za swoje osiągnięcia naukowe. Poniżej przedstawiamy listę najważniejszych nagród, które otrzymał w swojej karierze:
- 1988: nagroda Międzynarodowego Związku Spółdzielczego za wkład do teorii spółdzielczości, Genewa,
- 2009: nagroda Prezydium PAN za współtworzenie dorobku naukowego Komitetu Prognoz „Polska 2000 Plus”,
- 2010: międzynarodowa nagroda im. N.D. Kondratiewa za wkład do nauk społecznych – przyznana przez Międzynarodową Fundację im. N.D. Kondratiewa oraz Prezydium Rosyjskiej Akademii Nauk, Moskwa.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Mieczysław Stein | Piotr Francuz | Hugo von Seeliger | Bolesław Boczek | Marek Dzida | Jan Nikliborc | Karl Kolbenheyer | Dariusz Libionka | Maria Szumiec | Jan Andrzej Kubik | Adam Zając (biolog) | Jakub Malik | Wojciech Żurek | Eneasz Wiewióra | Jan Szumiec (ichtiolog) | Dorota Malczewska-Pawelec | Iwona Adamiec-Wójcik | Andrzej Linert | Ewa Łojkowska | Franz SauerOceń: Jerzy Kleer