Roman Frister

---

Życiorys

Dzieciństwo

Roman Frister przyszedł na świat w Bielsku, w żydowskiej rodzinie, będąc synem Wilhelma i Franciszki Fristerów. W wyniku wybuchu II wojny światowej, on oraz jego rodzice zostali zmuszeni do ucieczki do Krakowa. Niestety, w tym czasie jego matka padła ofiarą brutalnego mordu, kiedy niemiecki żołnierz Wilhelm Kunde zastrzelił ją z pistoletu.

Przemierzając mroczne ścieżki, trafił do obozu niemieckiego zlokalizowanego w Starachowicach, gdzie jego ojciec zmarł na dur brzuszny. Roman był świadkiem brutalności i tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w obozach koncentracyjnych, w tym w Płaszowie, Auschwitz, Świętochłowicach oraz Mauthausen. Brał udział w marszu śmierci, który ponownie doprowadził go do Mauthausen, skąd został ostatecznie wyzwolony.

Po przetrwaniu tej straszliwej tułaczki w obozach, przeszedł dwuletnią hospitalizację w szpitalu przeznaczonym dla osób chorych na gruźlicę, mieszczącym się w Czechosłowacji. W kwietniu 1947 roku, po wielkich zmaganiach, powrócił do Polski, gdzie osiedlił się we Wrocławiu.

Życie po II wojnie światowej

W roku 1948 rozpoczął swoją karierę zawodową jako dziennikarz w gazecie Słowo Polskie. Jego życie zawodowe nie było wolne od kontrowersji, gdyż w 1952 roku został aresztowany pod zarzutem sabotażu. Po odbyciu kary w areszcie śledczym i odzyskaniu wolności, stracił możliwość wykonywania zawodu dziennikarskiego w wydawnictwach RSW „Prasa-Książka-Ruch”.

W maju 1957 roku zdecydował się na emigrację do Izraela, przy tym zachowując swoje polskie obywatelstwo. W nowym kraju pracy znalazł w dzienniku Ha-Arec, gdzie przez 25 lat zajął się dziennikarstwem, z czego 14 lat pełnił rolę redaktora naczelnego weekendowego magazynu. Jego kariera akademicka również nabrała tempa, bowiem był kierownikiem katedry dziennikarstwa na Wydziale Politologii Uniwersytetu Telawiwskiego.

Od marca 1990 do października 1991 roku pełnił funkcję dyrektora brytyjskiej firmy medialnej Maxwell Communication Corporation w Europie Wschodniej, której siedziba znajdowała się w Warszawie. Następnie aż do roku 2006 był dyrektorem Wyższej Szkoły Dziennikarskiej w Tel Awiwie. Frister odgrywał także znaczącą rolę jako korespondent Radia Wolna Europa oraz polskiej sekcji BBC, a także jako stały korespondent tygodnika Polityka w obszarze Bliskiego Wschodu.

Był także prekursorem oraz prezydentem Fundacji Kultury Izrael-Polska, co potwierdza jego zaangażowanie w budowanie mostów między dwoma kulturami.

Życie prywatne

Roman Frister mieszkał w Tel Awiwie, gdzie prowadził swoje życie prywatne z żoną, teatrolog i działaczką społeczno-kulturalnąElżbietą Frister. Para miała troje dzieci, które były częścią ich rodzinnego życia.

Roman Frister zmarł 9 lutego 2015 w Warszawie. Jego ostatnie pożegnanie miało miejsce 11 lutego, kiedy został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej.

Twórczość

Roman Frister to uznany twórca literacki, którego książki zyskały międzynarodowe uznanie, będąc przetłumaczonymi na dziewięć języków, w tym na polski. Jego twórczość obejmuje różnorodne dzieła, które zachwycają czytelników na całym świecie.

Do najważniejszych publikacji Fristera zalicza się między innymi:

• Autoportret z blizną (przekł. z hebr. Elżbieta i R. Frister) : Warszawa : „Świat Książki”, 1996 : ISBN 83-7129-301-1,
• Autoportret z blizną (przekł. z hebr. Elżbieta i R. Frister) : Warszawa : UNIV-COMP, 1996 : ISBN 83-86386-17-7,
• Skradziona tożsamość : Warszawa : „Świat Książki”, 2004.ISBN 83-7391-106-5,
• Miłość niemożliwa : Aschera Levy’ego tęsknota do Niemiec (przeł. Anna Klingofer) : Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, 2007 ISBN 978-83-06-03095-2.

Każde z jego dzieł to niepowtarzalna podróż w głąb emocji, tożsamości i złożonego świata, z którym zmaga się człowiek.

Odznaczenia

Roman Frister to osoba, która została uhonorowana licznymi odznaczeniami za swoje zasługi. W ciągu swojej kariery, otrzymał on szereg ważnych nagród, które świadczą o jego dokonaniach oraz wpływie na życie społeczne.

• 1993: Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej,
• 1995: Krzyż Oświęcimski.

---

Oceń: Roman Frister

---