Rudolf Dittrich


Rudolf Dittrich to postać wyjątkowa w świecie muzyki, która pozostawiła znaczący ślad w historii austriackiej kultury. Urodził się 25 kwietnia 1861 roku w Białej, a zmarł 16 lutego 1919 w Wiedniu. Był nie tylko utalentowanym pianistą, ale również zręcznym skrzypkiem, organistą i kompozytorem muzycznym.

Najwięcej znany jest ze swojej działalności artystycznej w Japonii, gdzie przyczynił się do rozwoju muzyki klasycznej oraz wprowadzenia europejskich tradycji muzycznych w tym kraju. Jego wszechstronność i pasja do muzyki uczyniły go osobistością cenioną zarówno w Europie, jak i w Azji.

Życiorys

Rudolf Dittrich był osobą, która wniosła istotny wkład w świat muzyki w okresie przełomu XIX i XX wieku. Pochodził z Białej, obecnie znanej jako Bielsko-Biała, usytuowanej na granicy Galicji i Austrii Śląskiej. Swoją edukację muzyczną rozpoczął w prestiżowym Konserwatorium Wiedeńskim, gdzie zdobył umiejętności w zakresie gry na fortepianie, skrzypcach, organach oraz w sztuce kompozycji.

W gronie nauczycieli, którzy mieli wpływ na jego rozwój artystyczny, był Anton Bruckner, kompozytor znany na całym świecie, który nie tylko uczył Dittricha, ale także stał się jego patronem. W listopadzie 1886 roku założył rodzinę, poślubiając Petronellę Lammer, która zmarła w 1891 roku.

W 1888 roku Rudolf uzyskał wyjątkową szansę, gdy został zatrudniony przez rząd Japonii na czas restauracji Meiji. Podjął się trzech lat pracy jako doradca zagraniczny, obejmując stanowisko dyrektora artystycznego Tokijskiej Szkoły Muzycznej, dzisiejszej Narodowej Akademii Sztuk Pięknych i Muzyki. Oprócz pracy w szkole, wykonywał również rolę muzyka w teatrze Rokumeikan.

DITTRICH miał biegłość w języku angielskim, co pozwalało mu nauczać tego języka podczas lekcji muzycznych. Jednak jego metody nauczania były często surowe, co doprowadziło do protestów ze strony uczniów. Mimo to, wielu z nich z powodzeniem rozwijało swoje kariery muzyczne.

Po śmierci żony w 1891 roku, spowodowanej zatorowością płucną, Rudolf stanął przed nowymi wyzwaniami; rząd japoński wstrzymał dofinansowanie dla szkoły muzycznej w związku z przygotowaniami do wojny chińsko-japońskiej. Mimo trudności, jego kontrakt został przedłużony na kolejne trzy lata.

Ok. 1892 roku nawiązał związek z artystką grającą na shamisenie, Mori Kiku. Z tego związku narodził się ich syn, Otto Mori, którego Rudolf po zakończeniu kontraktu, w sierpniu 1894 roku, zostawił z zabezpieczeniem finansowym. Otto Mori później stał się uznawanym skrzypkiem. Warto wspomnieć, że wnuk Rudolf Dittricha, Jun Negami, był aktorem, który zmarł w 2005 roku.

Po powrocie do Wiednia Dittrich kontynuował występy jako skrzypek. W 1901 roku został jednym z trzech organistów dworskich Habsburgów, zastępując tym samym Antona Brucknera. Zaledwie pięć lat później, w 1906 roku, objął stanowisko profesora w Konserwatorium Wiedeńskim, a jego wkład w kulturę muzyczną zaowocował również przygotowaniem gmachu Towarzystwa Muzycznego, w którym występowali Filharmonicy Wiedeńscy.

10 lipca 1900 roku ponownie ożenił się, tym razem z Kathariną Kriegle, z którą miał dwóch synów. Niestety, podczas próby koncertu w październiku 1916 roku, Rudolf upadł i przez resztę życia zmagał się z problemami z pełną sprawnością. Zmarł trzy lata później, pozostawiając po sobie piękne wspomnienia i znaczące osiągnięcia muzyczne w Wiedniu.

Publikacje

Rudolf Dittrich, po powrocie na Stary Kontynent, wydał dwa zbiory utworów na fortepian, które stanowią aranżacje tradycyjnych pieśni japońskich.

  • Nippon Gakufu. Sześć japońskich pieśni ludowych zebranych i zaaranżowanych na fortepian. Wyd. Breitkopf and Härtel, Lipsk 1894,
  • Nippon Gakufu. Wydanie drugie. Dziesięć pieśni japońskich zebranych i zaaranżowanych na fortepian. Wyd. Breitkopf and Härtel, Lipsk 1895.

Przypisy

  1. Helga M.H.M. Griffin, At home in exile: a memoir, Canberra, ACT, Australia 2021, ISBN 978-1-76046-427-1, OCLC 1232438554 [dostęp 29.09.2021 r.]
  2. Yayoi UnoY.U., FrederickF. Lau FrederickF., Locating East Asia in Western art music, 1st ed, Middletown, Conn.: Wesleyan University Press, 2004, ISBN 0-8195-6661-6, OCLC 52942780 [dostęp 29.09.2021 r.]
  3. a b c Institut für kunst-und musikhistorischeI. F. Forschungen, Dittrich (Dietrich), Franz Rudolf August Julius, 2002, ISBN 978-3-7001-3043-7 [dostęp 29.09.2021 r.]

Oceń: Rudolf Dittrich

Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:11