Ludwig Wolff, znany również jako Ludwig Ernst Wolff, to postać, która z pewnością zasługuje na szczegółowe omówienie. Urodził się 7 marca 1876 roku w Bielsku i swoją działalność artystyczną związał z Niemcami, jednak jego życie zakończyło się w Stanach Zjednoczonych, gdzie zmarł po roku 1958.
Był pisarzem, scenarzystą oraz reżyserem, a także osobą pochodzenia żydowskiego. Jego twórczość obejmowała wiele powieści sensacyjnych, które ukazały się w latach 1900–1933 i zdobyły wielką popularność. Co więcej, dzieła Wolffa odnosiły sukcesy i były wznawiane w latach 50. oraz 60. XX wieku. Warto zaznaczyć, że jego kariera nie ograniczała się jedynie do literatury – Wolff pisał także scenariusze filmowe.
W latach 1918–1924 zrealizował kilka projektów filmowych jako reżyser, co czyni go nie tylko osobą związaną z literaturą, ale również z kinematografią. Jego decyzja o emigracji do USA była podyktowana rosnącym zagrożeniem ze strony nazistów, którzy objęli władzę w Niemczech, co z pewnością miało wpływ na życie i twórczość tego znakomitego artysty.
Powieści
Twórczość Ludwiga Wolffa obejmuje szereg interesujących powieści, które zostały wydane w różnych latach, ukazując jego rozwój jako pisarza. Oto lista wybranych jego dzieł:
- Powieść studencka (Studentenroman), Drezno 1900,
- Upadek (Der Absturz), Berlin 1912,
- Syn Hannibala (Der Sohn des Hanniball), Berlin 1914,
- Walka w mroku (Der Krieg im Dunkel), Berlin 1915,
- Pieśn flagi (Das Flaggenlied), Berlin 1916,
- Gracz (Die Spieler), Berlin 1916,
- Przemiana doktora Bessela (Doktor Bessels Verwandlung), Berlin 1920,
- Die Kwannon von Okadera, Berlin 1921,
- Księżniczka Suwarin (Die Prinzessin Suwarin), Berlin 1922,
- Garragan, Berlin 1924,
- Głowa do góry, Charly! (Kopf hoch, Charly!), Berlin 1926,
- Dwóch pod nieboskłonem (Zwei unterm Himmelszelt), Berlin 1927,
- Ariadna w Hoppegarten (Ariadne in Hoppegarten), Berlin 1928,
- Smarra, Berlin 1930,
- Cztery ostatnie rzeczy (Die vier letzten Dinge), Berlin 1931,
- Uciekający mężczyzna (Mensch auf der Flucht), Berlin 1932,
- Sen nocy (Traum einer Nacht), Berlin 1932 (wspólnie z Carlem Behrem),
- Prawo do życia (Das Recht zu leben), Zurych 1936.
Każda z tych powieści wnosi coś unikalnego do literatury i pokazuje różnorodność tematów, które Wolff eksplorował w swoich pracach.
Filmografia (reżyser)
Twórczość Ludwiga Wolffa w dziedzinie filmu obejmuje szereg znaczących dzieł, które przyczyniły się do rozwoju kinematografii. Wśród jego osiągnięć jako reżysera znajdują się następujące tytuły:
- Tańcząca trucizna (Tanzendes Gift), 1918,
- Losy Caroli von Geldern (Das Schicksal der Carola von Geldern), 1919,
- Sternik Holk (Steuermann Holk), 1920,
- Bestia w człowieku (Die Bestie im Menschen), 1920–21,
- Upadek (Der Absturz), 1922,
- Tancerka Navarro (Die Tänzerin Navarro), 1922,
- Miłość królowej (Die Liebe einer Königin), 1923,
- Garragan, 1924.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Bober (raper) | Irene Meyer-Hanno | Rudolf Dittrich | Radosław Piwowarski | Piotr Majchrzak (kompozytor) | Barbara Trojan | Kitty Hart-Moxon | Asthma | Jacek Baczak | Jan Kotrč | Mieczysław Hańderek | Anna Lenartowicz-Stępkowska | Wojciech Dutka (pisarz) | Bronisław Suchanek | Tomasz Bonarowski | Lech Bałaban | Beata Paluch | Aleksandra Zawieruszanka | Anna Kózka | Rafał SzłapaOceń: Ludwig Wolff (pisarz)