Tomasz Bonarowski

Wśród jego osiągnięć znajduje się edukacja w IV LO w Gdyni oraz w szkole muzycznej, gdzie uczył się gry na trąbce. Poza tym ukończył Wydział Inżynierii Dźwięku na Politechnice Gdańskiej. Już w połowie lat 80. Bonarowski brał udział w projektach muzycznych, grając w zespołach takich jak Sze Sze, Rocka's Delight oraz Marilyn Monroe, które były częścią Gdańskiej Sceny Alternatywnej. W latach 1989-1995 był częścią grupy No Limits, który także znacząco wpłynął na jego rozwój artystyczny.

Jednym z jego pierwszych ważnych projektów była realizacja płyty „Zegarmistrz światła purpurowy” autorstwa Tadeusza Woźniaka z 1991 roku. Z kolei jego debiut producencki to „Illusion 2” zespołu Illusion z 1994 roku. W latach 1995-1997 Tomasz Bonarowski współpracował z Adamem Toczko, z którym stworzył duet specjalizujący się w realizacji dźwięku w trzech różnych studiach: Modern Sound w Gdyni, Deo Recordings w Wiśle oraz Studio Buffo w Warszawie.

Duet ten miał swój wkład w brzmienie wielu znanych artystów i zespołów, w tym Fankomatu, Fankofilu Blenders oraz Acid Drinkers. Pracowali również nad projektami dla zespołów takich jak Myslovitz, Krawczyk, Coma, Big Day oraz Flinty, w niektórych przypadkach Bonarowski pełnił funkcję producenta. Jako muzyk sesyjny, występował na albumach takich jak „Daemoonseth – Act II” od Christ Agony, „Z rozmyślań przy śniadaniu” Myslovitz, „Makowiecki Band”, „Iluminacja” Big Day, czy „Ostatnia misja” Grzegorza Skawińskiego, a także w „To, co w życiu ważne” Krzysztofa Krawczyka.

Bonarowski pracował także w renomowanych studiach nagraniowych, takich jak Modern Sound, Red Studio, RG Studio oraz w stołecznych Izabelin Studio i S4, a także w DR Recordings w Wiśle. Przez całą swoją karierę artystyczną był wielokrotnie nominowany do nagrody Fryderyk w kategorii „realizator/producent” w latach 1997, 1998, 2000 oraz w 2004 roku, kiedy jego produkcja uzyskała nominację w kategorii „Produkcja muzyczna roku”. Jego singiel „Trudno tak”, wykonany przez Krawczyka i Bartosiewicz, zdobył tytuł „Piosenki roku”.

Po swoim odejściu 27 listopada 2015 roku, Tomasz Bonarowski został pochowany 2 grudnia 2015 roku na cmentarzu Śmiechowskim, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które na zawsze pozostanie w sercach wielu miłośników muzyki.