Bogusław Bogdan Słupczyński

---

Twórczość teatralna (spektakle i widowiska)

Teatr Studio Aktorskie w Puławach (1993–1994)

W pierwszym okresie działalności w Teatrze Studio Aktorskie w Puławach, między 1993 a 1994 rokiem, zrealizowano szereg znaczących spektakli. Wśród nich znalazła się inscenizacja „Bohaterowie pracy” autorstwa H. Barkera, która poruszała ważne tematy społeczne.

Kolejnym spektaklem była adaptacja „Tragiczne dzieje Doktora Fausta” na podstawie dzieła Ch. Marlowe, która zwróciła uwagę na moralne dylematy bohatera. Niezapomniany był także program „Prysły zmysły”, który składał się z piosenek J. Wasowskiego i J. Przybory.

W repertuarze znalazł się również spektakl zatytułowany „Smirnow i inni”, oparty na jednoaktówkach A. Czechowa, który oferował widzom głębszą refleksję na ludzkimi emocjami. Ostatnim zrealizowanym projektem w tej grupie był widowisko „Kuryer piosenką ilustrowany”, które przywoływało atmosferę dwudziestolecia międzywojennego przez muzykę i treści tamtego okresu.

Stowarzyszenie Teatralne „Puławy” (1995–1999)

W kolejnych latach, w ramach Stowarzyszenia Teatralnego „Puławy” między 1995 a 1999 rokiem, Bogusław Bogdan Słupczyński kontynuował swoją twórczość. W tym okresie powstały m.in. „Towarzysze złych dni”, które bazowały na poezji Jaquesa Preverta, w tłumaczeniu Jerzego Menela. To unikaterne połączenie poezji i teatru przyciągnęło uwagę licznych widzów.

Inna produkcja, „Miejsce dokładne”, była zrealizowana na podstawie utworu M. Strzemskiego, a „Historia konia” powstała w oparciu o prozę Lwa Tołstoja, ukazując różne aspekty życia zwierząt i ludzi.

Cieszyńskie Studio Teatralne – Teatr CST (1999–2016)

Najdłuższy okres twórczości Słupczyńskiego przypada na lata 1999–2016 w Cieszyńskim Studiu Teatralnym, znanym jako Teatr CST. Wówczas wyreżyserował on dzieła takie jak „…consummatum est” na podstawie Ch. Marlowe. Kolejnym znaczącym dziełem był „Książę Wislan”, dla którego Słupczyński napisał scenariusz oraz zrealizował reżyserię.

Teatr CST zaskarbił sobie uznanie dzięki przedstawieniu „Wschodzenie”, inspirowanemu drugą i czwartą częścią „Dziadów” A. Mickiewicza. Interesującym projektem było „Znaki”, plenerowe widowisko, które łączyło różne formy sztuki.
W swoim dorobku Słupczyński miał również „Droga Żywiecka”, „Kavkazkij Priviet” oraz „Bolko Kantor”, gdzie scenariusz i reżyseria leżały w jego rękach.

Warto również wspomnieć o tytułach takich jak „Republika Bolko Kantor”, „Miasteczko”, czy „Szlemiel”, opracowany na podstawie dzieła I. B. Singera. Wśród jego realizacji nie zabrakło również „Love” A. Pałyga, „Dobosz” wg St. Vincenza oraz „Ballada Gorlicka”, które wyróżniały się na tle innych produkcji filozoficzną głębią.

Kończąc jego projektantską działalność, Słupczyński zrealizował także „Dux Poloniae Bapitizatur”, które zakończyło jego długą i twórczą karierę teatralną na lokalnej scenie.

Działalność społeczno-kulturalna – Stowarzyszenie „Sałasz”

W latach 2001–2013, Słupczyński współpracował z aktorami i animatorami z Teatru CST, prowadząc wiele inspirujących projektów w obszarze kultury oraz sztuki. Realizowane działania miały miejsce w kilku wsiach położonych na malowniczym pograniczu Beskidu Niskiego i Bieszczadów, wzdłuż rzeki Osławy. Były to miejscowości takie jak Mokre, Morochów, Poraż oraz Niebieszczany. W 2005 roku zainicjował projekt o nazwie ”Szkoły Dziedzictwa Kulturowego Pogranicza”, który skupiał się na bogatym polsko-ukraińsko-łemkowskim dziedzictwie kulturowym.

Ten sam rok przyniósł pierwszą edycję Festiwalu Teatralnego ”Morochów/Mopoxib”, który odbył się w Morochowie, stając się ważnym wydarzeniem kulturalnym w regionie. Ponadto, Słupczyński brał udział w realizacji filmu o Sławomirze Worotyńskim, zatytułowanego ”Nieobecny”. W 2018 roku, wspólnie z Teatrem CST zorganizował wyjątkowy wieczór poezji, który poświęcony był twórczości tego znakomitego poety, a wydarzenie miało miejsce w bielskiej Galerii BWA.

W 2020 roku, wiersze Worotyńskiego, w jego własnym wykonaniu, miały zaszczyt zagościć w bielskiej edycji krakowskiego Salonu Poezji, co dodatkowo podkreśliło znaczenie jego twórczości w regionalnym krajobrazie artystycznym.

Nagrody

Listę wyróżnień przyznanych za działalność artystyczną i społeczną można podzielić na kilka istotnych nagród, które świadczą o osiągnięciach twórcy.

• Nagroda artystyczna dyrektora Teatru Polskiego Kazimierza Dejmka w Warszawie za sezon 1988/89,
• Nagroda Telewizji Polskiej za spektakl „Historia Konia” wg Lwa Tołstoja na Ogólnopolskim Festiwalu Małych Form Teatralnych w Szczecinie w 1997 roku,
• Nagroda dziennikarzy na Łódzkich Spotkaniach Teatralnych w 1998 roku za spektakl „Historia konia”,
• Nagroda Tadeusza Nyczka za spektakl „Historia Konia” na Suwalskich Eksploracjach Teatralnych w 1998 roku,
• I Nagroda na Festiwalu Teatrów Małych Form w Chodzieży za spektakl „Wschodzenie” Teatru CST,
• Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych w Ostrowie Wielkopolskim w 2003 roku za spektakl „Wschodzenie”,
• Międzynarodowy Festiwal Malta w Poznaniu – Nagroda Główna – Offeusz 2003,
• Nagroda w konkursie „Małe Ojczyzny – Tradycja dla Przyszłości” Fundacji Kultury w Warszawie,
• Nominacja Nagrody im. Jerzego Giedroycia w 2012 roku za działania na rzecz historycznego pojednania polsko – ukraińskiego.

---

Oceń: Bogusław Bogdan Słupczyński

---