Robert Mleczko

---

Życiorys

W latach 1992–1997, Robert Mleczko podjął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, znanej obecnie jako Uniwersytet Artystyczny. Ukończył je, zdobywając dyplom Wyludniacz w dziedzinie animacji w 1997 roku, który powstał w pracowni kierowanej przez prof. Kazimierza Urbańskiego. Jego praca dyplomowa opierała się na dziele Samuel’a Becketta. W 1995 roku Mleczko rozpoczął naukę na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej w łódzkiej PWSFTviT.

Artysta współpracował z wieloma uznanymi twórcami w Polsce, m.in. z Krzysztofem Garbaczewskim, Hubertem Czerepokiem, Karoliną Bregułą, Moniką Strzępką, Mariuszem Grzegorzkiem, Grzegorzem Jarzyną, Michałem Borczuch, Joanną Rajkowską oraz Arturem Żmijewskim. Na międzynarodowej scenie współpracował z The Wooster Group w Nowym Jorku.

Filmy, do których zdjęcia robił Mleczko, były prezentowane na licznych festiwalach, zarówno krajowych, jak i zagranicznych, takich jak 61. festiwal Berlinale w 2011 roku z filmem Auf der Suche, 13. Nowe Horyzonty w tym samym roku z Utopians, 16 Sofia International Film Festival z filmem About the Soul and Other Small Things w 2012 roku. Jego prace zdobyły uznanie podczas 30., 35. i 41. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, gdzie były pokazywane filmy Non sono pronto(2010), Teraz ja(2005) i Biuro budowy pomnika(2016).

Równolegle z działalnością filmową, Mleczko angażuje się w teatr. Wraz z Zbigniewem Bzymkiem stworzył projekcje wideo do spektaklu Na szczytach panuje cisza w reżyserii Krystiana Lupy w 2006 roku. Od 2012 roku współpracuje blisko z Krzysztofem Garbaczewskim.

W latach 2014–2019, Robert Mleczko był współtwórcą Pracowni Filmu Eksperymentalnego I razem z Hubertem Czerepokiem. Od 2019 roku prowadzi Pracownię Filmu Immersyjnego i Doświadczeń VR na Wydziale Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie.

Projekty filmowe, wideo i telewizyjne

W tym przeglądzie przedstawiamy najważniejsze projekty filmowe, wideo i telewizyjne, które zrealizował Robert Mleczko oraz jego współpracownicy. Do najnowszych produkcji zalicza się:

• MULTIVERSE – interaktywna instalacja VR, w reżyserii Roberta Mleczko oraz Radomira Majewskiego, zaprezentowana podczas 18. Festiwalu Polskich Filmów FilmPolska w dniach 30.08.–15.09.2023 w Galerii Polskiego Instytutu w Berlinie,
• w ramach wystawy Laboratorium Narracji Wizualnych GROUND CONTROL, która miała miejsce od 31.08 do 07.09 w Spuma the space for artists w Wenecji,
• Not Far Away From Heaven – reż. Kornel Miglus, Christo Bakalski z premierą 5 lutego 2023,
• The Shape of Things To Come – krótkometrażowy film fabularny, w reżyserii Pameli Breda z 2022 roku,
• The Unexpected – krótkometrażowy film fabularny, który powstał w 2021 roku, również reżyserowany przez Pamelę Breda,
• Burza – pięciokanałowa instalacja, której koncepcję i reżyserię stworzyła Karolina Breguła, z premierą 7 listopada 2020 roku na Tajwanie,
• Ślimak – fabularny krótkometrażowy film, reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, dostępny na HBO, składający się z 14 odcinków z 2020 roku,
• Ameryka.nie – reż. Zbigniew Bzymek, osiemodcinkowe wydarzenie wideo-teatr dla Teatru Studio w Warszawie, prezentowane online w dniach 9-24 kwietnia 2020 roku,
• Warany z Komodo – fabularny film w reżyserii Michała Borczucha, zrealizowany w 2018 roku,
• Skwer – dziewięciokanałowa instalacja o długości 74 minut, w reżyserii Karoliny Breguły, powstała w 2018 roku,
• Wieża – film fabularny, którego reżyserem jest Karolina Breguła, również z 2017 roku,
• Biuro budowy pomnika /Office for Monument Construction/ – fabularny film w reżyserii Karoliny Breguły, pokazany 22 września 2016 na 41. Festiwalu Filmowym w Gdyni,
• Hitler w operze – krótkometrażowy film fabularny w reżyserii Michała Grzybowskiego z 2014 roku,
• Zupa – fabularny film krótkometrażowy, reż. Karolina Breguła, również z 2014 roku,
• Offence – krótkometrażowy film fabularny, w reż. Karoliny Breguły, z 2014 roku,
• Fire Followers – mokument w reżyserii Karoliny Breguły, wyprodukowany w 2013,
• Powtórzenie pamięci – film Huberta Czerepoka z 2012 roku,
• Śmierć w teatrze – krótkometrażowy film fabularny w reżyserii Michała Grzybowskiego z 2012 roku,
• Utopians – fabularny film w reżyserii Zbigniewa Bzymka, który miał premierę na 61. Berlinale w 2011 roku,
• Lux Aeterna – film Huberta Czerepoka, też z 2011 roku,
• Z miłości – fabularny film w reżyserii Anny Jadowskiej, premiera w 2011 roku,
• About the Soul and Other Small Things – film dokumentalny w reżyserii Kornela Miglusa z 2011 roku,
• Ktoś jadł z mojej miseczki – film reżyserii Anny-Marii Karczmarskiej z 2010 roku,
• Non sono pronto – fabularny film w reżyserii Michała Grzybowskiego z 2010 roku,
• Pyromaniac Exercises – video autorstwa Martyny Starosty z 2009 roku,
• Jestem Twój – fabularny film w reżyserii Mariusza Grzegorzka, z 2008 roku, w którym pełnił funkcję operatora kamery,
• Pojedynek – reż. Anna-Maria Karczmarska z 2008 roku,
• Nocny Stróż – cykl programów w reżyserii Mariusza Grzegorzka na TVP Kultura w 2006 roku,
• Teraz ja – fabularny film w reżyserii Anny Jadowskiej z 2005 roku,
• Corridor – krótkometrażowy film fabularny, reżyseria Anny Jadowskiej, również z 2005 roku,
• Experiment – film Artura Żmijewskiego, zaprezentowany na Biennale w Wenecji w 2005 roku,
• Public Rituals – film stworzony przez Azorro Group dla MUMOK Museum Moderner Kunst Stiftung Ludwig w Wiedniu z 2003 roku,
• Dotknij mnie – fabularny film w reżyserii Anny Jadowskiej i Ewy Stankiewicz, także z 2003 roku,
• East End Utopia – zbiór 6 krótkich filmów dla Joanny Rajkowskiej, zaprezentowanych w Galerii w Luxemburgu w 1999 roku,
• Wyludniacz – animowany krótkometrażowy film w reżyserii Roberta Mleczko z 1997 roku.

Projekty teatralne

W bogatym dorobku teatralnym Roberta Mleczki można znaleźć wiele interesujących projektów, które zyskały uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą. Poniżej przedstawiamy wybrane realizacje, które z pewnością zasługują na uwagę:

• Argonauts – tekst Tomasza Śpiewaka, w reżyserii Michała Borczucha, odpowiedzialnego również za reżyserię świateł, z premierą w Teatrze Mladinsko w Ljublanie, Słowenia, która miała miejsce 9 grudnia 2023,
• Germinal – adaptacja i reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, który również zajął się reżyserią świateł i projekcjami wideo, w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach, gdzie premierę zorganizowano 3 marca 2023,
• LOST LOST LOST – tekst Joanny Bednarczyk, w reżyserii Michała Borczucha, z premierą w Teatrze Dramatycznym w Kłajpedzie 9 grudnia 2022,
• Sen nocy letniej – według Williama Szekspira, reżyseria świateł i reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, w Narodowym Teatrze Starym w Krakowie, premiera 18 lutego 2022,
• Mieszkanie na Uranie – tekst Tomasza Śpiewaka, reżyseria Michała Borczucha, z premierą w Teatrze Nowym w Warszawie 3 marca 2022,
• Autobiografia na wszelki wypadek – reżyseria Michała Buszewicza, z reżyserią świateł w Teatrze Łaźnia Nowa w Nowej Hucie, Kraków, z premierą 6 grudnia 2020,
• Nic – reż. Krzysztof Garbaczewski, z projektowaniem scenografii i reżyserią świateł, w Starym Teatrze w Krakowie, premiera 28 marca 2019,
• Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej – Pawła Demirskiego, reż. Monika Strzępka, w Narodowym Teatrze Starym w Krakowie, gdzie premiera odbyła się 30 listopada 2018,
• Ajas Maszyna – Michała Bajera, reżyseria Natalii Korczakowskiej, odpowiedzialnej także za reżyserię świateł, w Muzeum Powstania Warszawskiego, premiera 1 sierpnia 2018,
• Król – na podstawie tekstu Szczepana Twardocha, z adaptacją Pawła Demirskiego, reżyseria Moniki Strzępki oraz kierownictwo w zakresie świateł, w Teatrze Polskim w Warszawie, premiera 18 maja 2018,
• Bajki robotów – według Stanisława Lema, reżyseria Agnieszki Olsten, z reżyserią świateł w MOS Małopolski Ogród Sztuki, scenie MOS, premiera 7 kwietnia 2018,
• Uczta – na podstawie Platona, w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, z premierą w Nowym Teatrze w Warszawie 8 lutego 2018,
• K – Pawła Demirskiego, reżyseria Moniki Strzępki, z reżyserią świateł i projekcjami wideo w Teatrze Polskim w Poznaniu, premiera 4 listopada 2017,
• Dobra terrorystka – według Doris Lessing, reżyseria Agnieszki Olsten, prowadzenie świateł w Teatrze STUDIO w Warszawie, premiera 20 października 2017,
• Chłopi – według Władysława Stanisława Reymonta, reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, z projektowaniem wideo w Teatrze Powszechnym w Warszawie, premiera 13 maja 2017,
• Wyzwolenie – według Stanisława Wyspiańskiego, reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, z projektowaniem wideo, premiera w Teatrze STUDIO w Warszawie 12 marca 2017,
• G.E.N – inspirowany „Idiotami” Larsa von Triera, reż. Grzegorz Jarzyna, z projekcjami wideo, w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, premiera 17 lutego 2017, ATM STUDIO,
• Balladyna – Juliusz Słowacki, w reżyserii Agnieszki Olsten, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu, Scena Ciśnień, premiera 10 lutego 2017,
• Triumf woli – Pawła Demirskiego, reż. Monika Strzępka, z projekcjami wideo, w Narodowym Teatrze Starym w Krakowie, premiera 31 grudnia 2016,
• Kosmos – Witolda Gombrowicza, w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, z projekcjami wideo, premiera w Narodowym Teatrze Starym w Krakowie 19 listopada 2016,
• Soundworks – w reżyserii Wojtka Blecharza, Teatr Rozmaitości w Warszawie, premiera 15 października 2016,
• Robert Robur – według Mirosława Nachacza, adaptacja i reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, Teatr Rozmaitości w Warszawie, premiera 10 czerwca 2016,
• Locus Solus – Raymonda Roussela, reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, z projekcjami wideo, Volksbühne Theater w Berlinie, premiera 6 kwietnia 2016,
• Makbeth – Williama Szekspira, reżyser Krzysztof Garbaczewski, z projekcjami wideo, Alexandrinsky Theatre, New Stage St. Petersburg, premiera 25 września 2015,
• Hamlet – Williama Szekspira, reż. Krzysztof Garbaczewski, z projekcjami wideo, Stary Teatr w Krakowie, premiera 13 czerwca 2015,
• Koniec świata w Breslau – na podstawie Marka Krajewskiego, reżyseria Ewy Wyskoczyl, reżyseria świateł, Wrocławski Teatr Współczesny, prapremiera 16 maja 2015,
• Męczennicy – Mariusa von Mayenburga, reżyseria Grzegorza Jarzyny, z projekcjami wideo, Teatr Rozmaitości w Warszawie, premiera 14 marca 2015,
• Burza – Williama Szekspira, reż. Krzysztof Garbaczewski, z reżyserią świateł i projekcjm wideo w Teatrze Polskim we Wrocławiu, premiera 7 lutego 2015,
• Wieża – reż. Karolina Breguła, w Warszawskiej Operze Kameralnej, z reżyserią świateł, premiera 27 września 2014,
• Projekt „P”, Zwycięstwo nad słońcem – Marcina Cecko i Solarize Andrzeja Szpindlera, w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, z reżyserią świateł i projekcjami wideo, w Teatrze Wielkim Opera Narodowa (2014),
• Caligula – Alberta Camus, w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, z projekcjami wideo, Die Staatstheater Stuttgart, premiera 15 marca 2014,
• Rebelia – Mariusza Sieniewicza, reżyseria Ewy Wyskoczyl, w Teatrze Śląskim w Katowicach, premiera 27 kwietnia 2014,
• Kronos – Witolda Gombrowicza, reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, Teatr Polski we Wrocławiu w 2013 roku,
• Kamienne niebo zamiast gwiazd – tekst Marcina Cecko, reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, z reżyserią świateł i projekcjami wideo, Muzeum Powstania Warszawskiego/Nowy Teatr w Warszawie, premiera 1 sierpnia 2013,
• Poczet królów Polskich – reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, także z reżyserią świateł i projekcjami wideo, Stary Teatr w Krakowie (2013),
• Balladyna – tekst Marcina Cecko, reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, z reżyserią świateł i projekcjami wideo, Teatr Polski w Poznaniu (2013),
• Everyman Jack of You i Forgiveness – Erika Ehna w ramach projektu Soulographie, reżyseria Krzysztofa Garbaczewskiego, z reżyserią świateł, projekcjami wideo, La Mama w Nowym Jorku w 2012 roku,
• Nosferatu – reżyseria Ewy Wyskoczyl w Tarnogórskim Centrum Kultury (2011),
• Dulska Forever – reżyseria Ewy Wyskoczyl, także w Tarnogórskim Centrum Kultury (2011),
• Król Olch – reż. Ewy Wyskoczyl, Tarnogórskie Centrum Kultury (2010),
• Czechow Tołstojowi powiedział „żegnam” – reżyseria Małgorzaty Siudy, Polska Scena Teatru w Cieszynie (2009),
• Tlen – reż. Aleksandra Konieczna, w TR Warszawa (2007),
• Silesian-Bus-Lepsi! – reż. Ewa Wyskoczyl, Tarnogórskie Centrum Kultury (2007),
• Przestrzeń Shelley – reż. Krzysztof Rzączyński, Teatr Dramatyczny w Warszawie (2006),
• Na szczytach panuje cisza – reż. Krystian Lupa, Teatr Dramatyczny w Warszawie (2006).

Nagrody

Robert Mleczko ma na koncie wiele znaczących osiągnięć, które potwierdzają jego talent i wkład w sztukę scenograficzną. Poniżej przedstawiamy kluczowe nagrody, które uzyskał w swojej karierze:

• 2020: Lublin – IV Festiwal scenografii i kostiumów, Scena w budowie – Złota kieszeń – nagroda za scenografie do spektaklu Nic w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, Teatr Stary w Krakowie,
• 2017: Warszawa – 23. Ogólnopolski Konkurs Wystawienia Polskiej Sztuki Współczesnej, wyróżnienie za oprawę plastyczną przedstawienia Robert Robur w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego,
• 2016: Kraków – 9. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska komedia – nagroda za najlepsze opracowanie multimedialne za spektakl Robert Robur w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego,
• 2016: Gdynia – 41. Festiwal Filmowy w Gdyni, Złoty Pazur w konkursie Inne Spojrzenie dla filmu Karoliny Breguły Biuro budowy pomnika (/Office for Monument Construction/),
• 2014: Kraków – 7. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska komedia – nagroda za najlepszą oprawę wizualną za spektakl Kronos w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego,
• 2013: Brześć (Białoruś) – 18. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Biała Wieża – Poczet królów Polskich Krzysztofa Garbaczewskiego – nagroda za najlepszy eksperyment teatralny (Лучший театральный эксперимент),
• 2012: Białystok – Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych ŻubrOFFka – nagroda za zdjęcia do Śmierci w teatrzeMichała Grzybowskiego.

---

Oceń: Robert Mleczko

---