Gustaw Adolf Sennewald

Sennewald był synem Karla Friedricha, kupca z Bielska w Austrii, a jego matka nosiła imię Marie Friederike (panieńskie nazwisko nie jest znane). W 1824 roku zjawia się w Warszawie, gdzie rozpoczyna praktykę w księgarni Antoniego Brzeziny przy ul Miodowej nr hip. 481. Zaledwie cztery lata później, w 1828 roku, zostaje współwłaścicielem księgarni, a po śmierci Brzeziny w 1832 roku, spłaca jego spadkobierców i przejmuje pełnię władzy nad placówką. Oprócz księgarni, uruchamia również wypożyczalnię książek francuskich oraz zakład litograficzny.

W kolejnych latach, Sennewald rozwija swoją działalność, otwierając nowe wypożyczalnie: książek polskich w 1840 roku oraz nut w 1842 roku. Jednakże jego zakład litograficzny, który nie przynosił oczekiwanych zysków, sprzedaje w 1838 roku lekarzowi Anastazemu Hirschlowi. Ponadto, Sennewald był właścicielem kamienicy przy ulicy Bielańskiej nr hip. 595, co potwierdza jego status jako uznanego przedsiębiorcy.

Przez cały okres działalności Sennewalda, jego wkład w rozwój polskiego rynku książkowego był nieoceniony. Wydał wiele dzieł wybitnych polskich autorów, w tym J. I. Kraszewskiego, A. Nakwaską oraz K. Hoffmanową. Wśród wydawanych przez Sennewalda tłumaczeń literatury obcej znajduje się m.in. dzieła Charlesa Dickensa oraz Eugène Suego. Oprócz tych pozycji, w ofercie znajdowały się także książki religijne, naukowe, podręczniki szkolne oraz poradniki rolnicze, co pokazuje jego wszechstronność. W ciągu swojej kariery, wydano łącznie 184 pozycje książkowe.

Warto również podkreślić, że działalność wydawnicza Sennewalda obejmowała ważny dział muzyczny, z którego zyskano duże dochody. Wydawano nuty do oper Stanisława Moniuszki, w tym do utworu Verbum nobile. Jednakże, z powodu lepszej oferty, nie uzyskano praw do wydania popularnej opery Halka, co było znacznym rozczarowaniem.

W życiu osobistym Sennewald poślubił Wilhelminę z rodzinny Herrmannów, szwagierkę znanego lekarza Jana Bogumiła Freyera. Para doczekała się sześciu dzieci: czterech córek i dwóch synów. Córki, związując się z zamożnymi ewangelikami warszawskimi, wzbogaciły historię rodziny. Wilhelmina Elżbieta (1830-1915) była żoną uznanego śpiewaka, Wilhelma Troschla, Maria Fryderyka (1833-1895) wyszła za kupca i działacza społecznego Stanisława Bruna, a Natalia Karolina (1839-1866) poślubiła znanego przemysłowca Adolfa Scholtzego. W 1860 roku, po śmierci ojca, syn Gustaw Karol przejął prowadzenie firmy, kontynuując tradycje rodzinne aż do 1896 roku.

Rodzina Sennewaldów znajduje się na warszawskim cmentarzu ewangelickim (Al. F nr 54), gdzie groby ich uległy zniszczeniu w wyniku wydarzeń związanych z Powstaniem warszawskim. Dziś, niestety, spoczywają w bezimiennych grobach, zapomniani przez wielu, pomimo ich niezatartego wpływu na rozwój polskiej kultury literackiej.