Gustaw Josephy to postać, która znacząco wpłynęła na rozwój Bielska oraz okolicznych terenów. Urodził się 28 kwietnia 1855 roku w Bielsku i przez całe swoje życie związany był z tą miejscowością, gdzie również zmarł 19 grudnia 1918 roku.
Był to nie tylko znakomity przedsiębiorca, ale także aktywny uczestnik życia społecznego, co potwierdzają jego działania jako wieloletni członek Rady Miasta Bielska. W 1902 roku Josephy założył Związek Przemysłowców Bielska-Białej i Okolic, który odgrywał kluczową rolę w organizacji i wsparciu lokalnych przedsiębiorstw.
Od 1902 do 1916 roku pełnił także funkcję posła na Sejm Krajowy w Opawie, gdzie reprezentował interesy swojego regionu. Jego działalność publiczna została doceniona poprzez nadanie mu tytułów honorowego obywatela Bielska w 1908 roku oraz honorowego obywatela Białej w 1909 roku, co świadczy o jego wielkim wpływie oraz uznaniu wśród społeczności lokalnej.
Życiorys
Gustaw Josephy pochodził z rodziny związanej z przemysłem. Ukończył Królewski Instytut Przemysłowy w Berlinie, a w 1879 roku stał się współwłaścicielem, a następnie w 1885 roku właścicielem fabryki maszyn włókienniczych oraz odlewni żelaza G. Josephy’s Erben, która jest znana jako Żywieckie Przedmieście w Bielsku. Fabryka została założona w 1851 roku przez jego ojca, Gustawa Josephy’ego seniora. Początkowo niewielka, zatrudniająca kilka dziesiątek pracowników, zakład ten z czasem przekształcił się w jedno z najnowocześniejszych przedsiębiorstw włókienniczych w Austrii. Po II wojnie światowej jego działalność kontynuowała państwowa fabryka Befama.
Josephy był aktywny w wielu innych przedsiębiorstwach, będąc udziałowcem Bielsko-Bialskiej Spółki Elektrycznej i Kolejowej S.A., a także członkiem rady nadzorczej Österreichische Portland-Cement-Fabrik A. G. w Szczakowej. Był także zaangażowany w działalność bielskiej parafii ewangelickiej oraz pełnił funkcję radnego Bielska, gdzie dbał o rozwój miasta i jego infrastruktury. Jego zaangażowanie dotyczyło takich projektów jak budowa szpitala, Kolei Północnej, kanalizacji, a także koszar piechoty. Był współtwórcą teatru miejskiego, a także autorem planu urbanistycznego miasta z lat 1898–1899, zrealizowanego przez Maxa Fabianiego.
W 1890 roku zainicjował powstanie Związku Przemysłowców Bielska-Białej i Okolic, w który miał na celu reprezentowanie interesów lokalnych fabrykantów, sprzeciwiając się jednocześnie ruchowi robotniczemu. Pomimo swojego stanowiska, pod wpływem żądań pracowników, Josephy wprowadził w swojej fabryce programy takie jak Fabryczna Kasa Pensyjna, a także Fabryczna Kasa Chorych. Rozpoczął również budowę pierwszego osiedla robotniczego w Bielsku.
W latach 1902–1916 Josephy zasiadał w Sejmie Krajowym w Opawie. Wśród wielu odznaczeń, które otrzymał, znajdują się honorowe obywatelstwa Bielska z 1908 roku oraz Białej, przyznane mu rok później. Aby uczcić jego wkład w rozwój miasta, w 1909 roku władze Bielska postanowiły nadać imię Gustawa Josephy’ego jednemu z placów, który obecnie znany jest jako Plac Żwirki i Wigury.
Figurę Gustawa Josephy’ego należy postrzegać jako kontrowersyjną w kontekście historii Bielska-Białej. Z jednej strony był to znaczący przemysłowiec, który przyczynił się do rozwoju lokalnej gospodarki, jednak z drugiej strony był przeciwnikiem ruchu robotniczego oraz niemieckim nacjonalistą, który wyrażał sprzeciw wobec polskiego ruchu narodowego. Opozycyjnie podchodził do inicjatyw takich jak Dom Polski oraz utworzenie polskich szkół na terenie Bielska i Białej.
Zmarł w grudniu 1918 roku, a jego miejsce spoczynku to Nowy Cmentarz Ewangelicki w Bielsku, gdzie spoczywa obok wielu innych zasłużonych mieszkańców regionu.
Pozostali ludzie w kategorii "Przedsiębiorczość i ekonomia":
Marek Wójcicki (ekonomista) | Gustaw Adolf Sennewald | Krzysztof Dzierżawski | Mieczysław Tarnawa | Moritz Piesch | Franciszek Strzygowski | Tomasz Kolbusz | Alois ScholzOceń: Gustaw Josephy