Marek Bernacki


Marek Tadeusz Bernacki, który przyszedł na świat 5 maja 1965 roku w Bielsku-Białej, to wybitny polski filolog. Jego prace koncentrują się głównie na literaturoznawstwie polskim, a jego wiedza oraz pasja do tego tematu czyni go cenionym specjalistą w swoim fachu.

Jako nauczyciel akademicki, Bernacki jest silnie związany z Uniwersytetem Bielsko-Bialskim, gdzie przekazuje swoją wiedzę młodym adeptom literatury, inspirując ich do zagłębiania się w bogaty świat polskiej literatury i kultury.

Życiorys

Urodził się, aby stać się wybitnym polonistą, studiując na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł magistra w 1990 roku. Już niedługo po zakończeniu studiów, rozpoczął pracę jako asystent na tej samej uczelni w Instytucie Polonistyki. Równocześnie kontynuował naukę w studiach doktoranckich.

W 1995 roku, dzięki pracy pt. „Obraz świata człowieka w młodej prozie polskiej lat 70. XX w. Studium analityczno-interpretacyjne (w kontekście personalistycznego myślenia o człowieku i świecie)”, która była pod opieką promotora Włodzimierza Maciąga, uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych specjalizując się w literaturoznawstwie.

W 2002 roku postanowił podjąć nowe wyzwania i rozpoczął pracę w Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej, gdzie objął stanowisko adiunkta w Katedrze Polonistyki. W latach 2008–2012 sprawował funkcję prodziekana ds. studenckich na Wydziale Humanistyczno-Społecznym. W 2011 roku zdobył prestiżowy stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych, specjalizując się w współczesnej literaturze polskiej. Jego rozprawa habilitacyjna nosiła tytuł „Hermeneutyka fenomenu istnienia. Studia o polskiej literaturze współczesnej (Vincenz, Miłosz, Wojtyła, Herbert, Szymborska)”.

1 lutego 2012 roku awansował na stanowisko profesora nadzwyczajnego na bielskiej akademii, a kilka miesięcy później został wybrany dziekanem Wydziału Humanistyczno-Społecznego. W 2022 roku został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, co świadczy o jego znaczącym wkładzie w kulturę i edukację.

Dorobek naukowy

W obszarze własnych zainteresowań naukowych oraz badawczych, Marek Bernacki skupia się głównie na literaturoznawstwie polskim. Jego prace obejmują różnorodne aspekty, a niektóre z największych osiągnięć przedstawiają się następująco:

  • Słownik gatunków literackich, Bielsko-Biała 1999 (współautor Marta Pawlus),
  • Człowiek w sytuacjach skrajnych, Warszawa 2002,
  • Człowiek wobec tajemnicy zła, Warszawa 2002,
  • Literatura wobec totalitaryzmu, Warszawa 2002,
  • Polska „święta” i „przeklęta”, Warszawa 2002,
  • Epopeje, Warszawa 2002,
  • Jak analizować wiersze poetów współczesnych, Warszawa 2002,
  • Leksykon powieści polskich XX wieku, Bielsko-Biała 2002 (współautor Mirosław Dąbrowski),
  • „Wyprowadził mnie z Ziemi Ulro”. Szkice o twórczości Czesława Miłosza, Bielsko-Biała 2005,
  • „We mnie jest płomień który myśli” – glosy do Herberta (w 10. rocznicę śmierci Poety), Bielsko-Biała 2009 (redaktor pracy zbiorowej),
  • Szlakiem drewnianych świątyń na Podbeskidziu, Bielsko-Biała 2009,
  • Hermeneutyka fenomenu istnienia. Studia o polskiej literaturze współczesnej (Vincenz, Miłosz, Wojtyła, Herbert, Szymborska), Bielsko-Biała 2010,
  • Glosy do Miłosza. Artykuły i szkice krytycznoliterackie (2004-2011), Bielsko-Biała 2012,
  • Świat interpretować – konieczne zadanie. Studia o literaturze polskiej przełomu XX i XXI wieku, Bielsko-Biała 2014,
  • Czytanie miasta. Bielsko-Biała jako kulturowy palimpsest, pod red. M. Bernackiego i Roberta Pysza, Bielsko-Biała 2016,
  • Miłosz. Dyskursy, pod red. M. Bernackiego i Angeliki Matuszek, Bielsko-Biała 2016,
  • Miłosz. Spotkania. Studia i rozprawy miłoszologiczne, Bielsko-Biała 2018.

Oceń: Marek Bernacki

Średnia ocena:4.81 Liczba ocen:23