Stefan Hula (ur. 1986)

---

Przebieg kariery

W trakcie swojej kariery Stefan Hula osiągnął szereg istotnych sukcesów. Oto chronologiczny przegląd jego kluczowych osiągnięć:

• 5 lutego 2004: wspólnie z Dawidem Kowalem, Kamilem Stochem i Mateuszem Rutkowskim zdobył drużynowy srebrny medal na Mistrzostwach Świata Juniorów w Strynie (Norwegia),
• 5 stycznia 2005: po raz pierwszy podjął próbę zakwalifikowania się do Pucharu Świata (PŚ) w Bischofshofen, jednak nie przeszedł pomyślnie eliminacji,
• 8 stycznia 2005: zadebiutował w konkursie drużynowym PŚ w Willingen, gdzie Polska zajęła 10. miejsce,
• 27 sierpnia 2005: na zawodach LGP w Zakopanem zdobył swoje pierwsze punkty, kończąc rywalizację na 21. pozycji, a jednocześnie był najlepszym z Polaków,
• 3 stycznia 2006: po raz pierwszy zakwalifikował się do konkursu PŚ, który odbył się w Innsbrucku,
• 15 stycznia 2006: na Mistrzostwach Świata w Lotach w Kulm, zajął 9. miejsce, osiągając najlepszy wynik w polskiej drużynie, ze skokiem na odległość 173 metrów,
• 28 stycznia 2006: uzyskał swoje pierwsze punkty w PŚ, zajmując 22. miejsce, a dzień później uplasował się na 21. pozycji,
• 12 lutego 2006: w swoim debiucie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Turynie zajął 29. miejsce, występując na skoczni K-95,
• 20 lutego 2006: razem z Kamilem Stochem, Robertem Mateją oraz Adamem Małyszem zajęli 5. miejsce w konkursie drużynowym podczas ZIO w Turynie,
• 18 marca 2006: w serii próbnej przed pierwszym konkursem lotów w Planicy osiągnął rekord życiowy: 192,5 metra,
• 1 lutego 2008: w kwalifikacjach do konkursu był drugi, za Martinem Kochem, który miał wyższe noty za styl mimo równej odległości,
• 31 stycznia 2009: na skoczni w Sapporo zajął swoje pierwsze miejsce w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata,
• 21 marca 2009: po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z drużyny 2. miejsce w konkursie drużynowym w Planicy,
• 19 grudnia 2010: drugi raz w karierze uplasował się w czołowej dziesiątce indywidualnego konkursu PŚ, zajmując 7. miejsce w Engelbergu,
• 29 stycznia 2011: zdobył 3. miejsce w drużynowym konkursie Pucharu Świata na skoczni w Willingen,
• 6 grudnia 2015: trzeci raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce pojedynczego konkursu PŚ, kończąc rywalizację na 10. pozycji w Lillehammer,
• 23 stycznia 2016: po raz trzeci stanął na podium PŚ, zajmując 3. miejsce w drużynowym konkursie na Wielkiej Krokwi w Zakopanem,
• 23 lutego 2016: czwarty raz zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu PŚ, kończąc na 6. miejscu w Kuopio (Finlandia),
• 19 listopada 2017: po raz piąty w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu PŚ, zajmując 7. miejsce ex aequo z Piotrem Żyłą na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle,
• 26 grudnia 2017: zdobył mistrzostwo Polski na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle, co było debiutem w tej kategorii,
• 30 grudnia 2017: po raz szósty zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu PŚ, osiągając 5. miejsce w Oberstdorfie, co stało się jego najlepszym wynikiem w historii,
• 21 stycznia 2018: zdobył brązowy medal drużynowy wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Piotrem Żyłą na Mistrzostwach Świata w Lotach w Oberstdorfie,
• 27 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zajął 1. miejsce w drużynowym konkursie w Zakopanem,
• 28 stycznia 2018: osiągnął swoje najlepsze osiągnięcie w Pucharze Świata, zajmując 4. miejsce w indywidualnym konkursie w Zakopanem,
• 10 lutego 2018: najlepiej spisał się w konkursie olimpijskim na skoczni normalnej, zdobywając 5. miejsce w Pjongczang,
• 17 lutego 2018: zajął 15. miejsce w konkursie olimpijskim na skoczni dużej w Pjongczang,
• 19 lutego 2018: zdobył brązowy medal olimpijski w drużynie razem z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem,
• 25 marca 2018: ustanowił swój nowy rekord życiowy – 236 m, podczas serii próbnej przed finałem Pucharu Świata w Planicy.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

Turyn/Pragelato 2006	–	29. pozycja (K-95)
Vancouver/Whistler 2010	–	31. pozycja (K-95), 19. pozycja (K-125)
Pjongczang 2018	–	5. pozycja (K-98), 15. pozycja (K-125)
Pekin/Zhangjiakou 2022	–	26. pozycja (K-95)

Drużynowo

Turyn/Pragelato 2006	–	5. lokata
Vancouver/Whistler 2010	–	6. lokata
Pjongczang 2018	–	medal brązowy

Starty S. Huli na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Lp	Data	Rok	Miejscowość	Obiekt	Punkt K	HS	Typ	Skok 1	Skok 2	Łączna nota	Strata	Zwycięzca
29	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywidualny	95,5 m	90,5 m	218,0 pkt	48,5 pkt	Lars Bystøl
5	20 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	drużynowy	118,0 m	119,0 m	894,4 pkt (201,1 pkt)	89,6 pkt	Austria
31	13 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	indywidualny	95,0 m	–	112,5 pkt	164,0 pkt	Simon Ammann
19	20 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	indywidualny	122,5 m	124,0 m	217,2 pkt	66,4 pkt	Simon Ammann
6	22 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	drużynowy	129,0 m	127,5 m	996,7 pkt (240,7 pkt)	111,2 pkt	Austria
5	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywidualny	111,0 m	105,5 m	248,8 pkt	10,5 pkt	Andreas Wellinger
15	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywidualny	132,0 m	129,5 m	253,4 pkt	32,3 pkt	Kamil Stoch
3	19 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	drużynowy	130,0 m	134,0 m	1072,4 pkt (264,6 pkt)	26,1 pkt	Norwegia
26	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywidualny	103,0 m	93,5 m	237,8 pkt	37,2 pkt	Ryōyū Kobayashi

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

W kontekście startów indywidualnych, Stefan Hula miał okazję uczestniczyć w różnych mistrzostwach świata, z których wyniki były uzależnione od warunków oraz formy w danym roku. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę z jego osiągnięciami.

Liberec 2009	–	26. lokata (K-90)
Oslo 2011	–	33. lokata (K-120)
Seefeld/Innsbruck 2019	–	12. lokata (K-99)

Drużynowo

Również w zmaganiach drużynowych, Hula doświadczył zarówno sukcesów, jak i porażek. Warto zauważyć, że wyniki zespołowe często odzwierciedlają współpracę między zawodnikami. Poniższa tabela ilustruje jego osiągnięcia w tej kategorii.

Liberec 2009	–	Miejsce 4
Oslo 2011	–	4. miejsce (K-95), 5. miejsce (K-120)
Seefeld/Innsbruck 2019	–	4. miejsce (K-120)

Starty S. Huli na mistrzostwach świata – szczegółowo

Aby jeszcze dokładniej przybliżyć osiągnięcia Stefana Huli, załączamy szczegółowe zestawienie startów, które uwzględnia daty, wyniki oraz miejsca zawodów. Analiza tych danych ukazuje nie tylko jego rozwój jako skoczka, ale także znaczenie poszczególnych zawodów w jego karierze.

Lp.	Data	Rok	Miasto	Skocznia	Punkt K	HS	Typ	Skok 1	Skok 2	Wynik	Strata	Zwycięzca
26	21 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywidualny	94,5 m	89,5 m	234,5 pkt	47,5 pkt	Wolfgang Loitzl
4	28 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	drużynowy	127,0 m	125,0 m	972,1 pkt (252,6 pkt)	62,2 pkt	Austria
4	27 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	drużynowy	97,5 m	93,0 m	953,0 pkt (212,9 pkt)	72,5 pkt	Austria
33	3 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywidualny	118,0 m	–	104,8 pkt	172,7 pkt	Gregor Schlierenzauer
5	5 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	drużynowy	113,5 m	–	435,6 pkt (93,8 pkt)	64,4 pkt	Austria
4	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	drużynowy	113,5 m	116,5 m	909,1 pkt (197,8 pkt)	78,4 pkt	Niemcy
12	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywidualny	88,0 m	100,0 m	205,8 pkt	12,5 pkt	Dawid Kubacki

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

W ramach indywidualnych wystąpień podczas mistrzostw świata w lotach, Stefan Hula zajął różne miejsca. Jego najlepsze osiągnięcia przedstawiają się w poniższej tabeli.

2006 Tauplitz		37. miejsce
2016 Tauplitz		21. miejsce
2018 Oberstdorf		13. miejsce

Drużynowo

W rywalizacji drużynowej, Hula reprezentował Polskę w wielu edycjach mistrzostw. Poniżej znajdują się szczegółowe wyniki jego startów w tej kategorii, które potwierdzają jego umiejętności i zaangażowanie w drużynę.

2006 Tauplitz		9. pozycja
2008 Oberstdorf		10. pozycja
2010 Planica		4. pozycja
2016 Tauplitz		5. pozycja
2018 Oberstdorf		brązowy medal

Starty S. Huli na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Poniżej znajdują się szczegółowe dane o wszystkich startach Stefana Huli podczas mistrzostw świata w lotach, w tym miejsca, daty, lokalizacje oraz osiągnięcia. Ta tabela ukazuje nie tylko wyniki, ale także ewolucję jego formy w czasie.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
37.	13–14 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	indywid.	140,5 m	–	–	–	114,6 pkt	673,6 pkt	Roar Ljøkelsøy
9.	15 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	druż.	173,0 m		–		453,7 pkt (158,1 pkt)	1044,2 pkt	Norwegia
10.	24 lutego	2008	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	druż.	120,0 m		–		573,8 pkt (84,0 pkt)	979,5 pkt	Austria
4.	21 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	druż.	192,5 m		179,0 m		1452,5 pkt (329,6 pkt)	188,9 pkt	Austria
21.	15–16 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	indywid.	202,5 m	167,5 m	193,0 m	–	450,4 pkt	189,7 pkt	Peter Prevc
5.	17 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	druż.	191,5 m		189,5 m		1211,9 pkt (309,7 pkt)	255,8 pkt	Norwegia
13.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	193,0 m	196,5 m	192,5 m	–	550,0 pkt	101,9 pkt	Daniel-André Tande
3.	21 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	druż.	206,0 m		210,0 m		1592,1 pkt (392,9 pkt)	70,1 pkt	Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

W trakcie swojej kariery Stefan Hula brał udział w mistrzostwach świata juniorów, gdzie jego osiągnięcia były zróżnicowane. Poniższe tabele przedstawiają wyniki indywidualne zawodnika w tych prestiżowych zmaganiach.

2002 Schonach	–	50. pozycja
2004 Stryn	–	13. pozycja

Drużynowo

Stefan Hula miał również przyjemność startować w zawodach drużynowych, gdzie wspólnie ze swoją ekipą zdobył cenne lokaty. Szczegóły tych startów znajdziesz w poniższej tabeli z największymi osiągnięciami drużynowymi.

Stryn 2004

–

srebrny medal

Starty S. Huli na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Analizując szczegółowe wyniki startów Stefana Huli na mistrzostwach świata juniorów, można zauważyć jego rozwój i różnorodność osiągnięć na przestrzeni lat. Poniższa tabela prezentuje zaktualizowane informacje na temat jego skoków oraz końcowych punktacji.

Lp.	Data	Rok	Miasto	Skocznia	Punkt K	Typ Konkursu	Skok 1	Skok 2	Łączna Nota	Różnica	Zwycięzca
50	26 stycznia	2002	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	indywidualny	72,5 m	76,0 m	155,5 pkt	100,0 pkt	Janne Happonen
2	5 lutego	2004	Stryn	Bjørkelibakken	K-90	drużynowy	83,0 m	91,0 m	904,5 pkt (214,0 pkt)	50,5 pkt	Austria
13	7 lutego	2004	Stryn	Bjørkelibakken	K-90	indywidualny	88,0 m	89,5 m	223,5 pkt	50,0 pkt	Mateusz Rutkowski

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Rok	Pozycja
2005	57
2006	78
2008	62
2009	53
2010	18
2011	73
2013	25
2014	65
2015	77
2016	21
2017	10
2018	9
2019	53
2020	8
2021	33
2022	24

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło
2005
_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
			21					10
2006
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
50	44	40	48	45				29	38	2
2007
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
				36						0
2008
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
33	37	29	34	36		27	21			16
2009
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
				q		20	20	49	22
2010
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
11	22	15	7	43	15	12			123
2011
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
22	46										9
2013
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
	35	q	q			4	8			9	111
2014
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
18			32	38			q		13
2015
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
22											9
2016
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
	42			14	24	11	22	8	23	98
2017
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
5	7	9					5	13	175
2018
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
19	6	9				7	6	6	197
2019
_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
q	37	16	48				26	20
2020
_	_	punkty
6	19	52
2021
_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
15	11	14					42	58
2022
_	_	_	_	_	_	punkty
		37	6	19	24	59
Legenda
1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – zawodnik nie zakwalifikował się – – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Lp.	Data	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Typ składu	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Ocena	Miejsce	Różnica	Zwycięzca
1	17 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	druż. duet	88,0 m	95,0 m	90,0 m	725,9 pkt (353,6 pkt)	2	13,6 pkt	Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Źródło
2006									_
									5
2008									_
									7
2019							_	_	_
							–	10	–
2022							_	_	_
							2	–	–
Legenda
1234-8poniżej 8  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Rok	Pozycja	Źródło
2006	41.	–
2008	34.	–
2010	12.	–

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Rok	Pozycja
2011	39.

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2004/2005	112
2005/2006	65
2006/2007	91
2007/2008	38
2008/2009	88
2009/2010	40
2011/2012	22
2012/2013	22
2013/2014	14
2014/2015	17
2019/2020	32
2020/2021	6
2021/2022	35
2022/2023	35

Warto zauważyć, że klasyfikacja ogólna Pucharu Kontynentalnego jest niezwykle istotnym wskaźnikiem osiągnięć zawodników na przestrzeni sezonów. W tej kategorii Stefan Hula zaznaczył swoje miejsce w wielu sezonach, co potwierdzają przedstawione dane.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1	3 lutego	2013	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	129,0 m	130,0 m	245,7 pkt
2	20 lutego	2021	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	113,0 m	115,5 m	269,9 pkt
3	28 marca	2021	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	137,0 m	131,5 m	246,8 pkt

Osiągnięcia Huli w formie indywidualnych zwycięstw również zasługują na szczególną uwagę. Podczas wielu zawodów udowodnił swoją wysoką formę, zdobywając czołowe lokaty, co zostało udokumentowane w analizowanej tabeli.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miasto	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	14 stycznia	2012	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	131,0 m	138,5 m	265,6 pkt	2.	4,2 pkt	Manuel Fettner
2.	28 grudnia	2012	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	132,5 m	130,0 m	253,5 pkt	2.	10,3 pkt	Martin Schmitt
3.	3 lutego	2013	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	128,5 m	125,5 m	235,2 pkt	2.	3,7 pkt	Stefan Kraft
4.	3 lutego	2013	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	129,0 m	130,0 m	245,7 pkt	1.	–
5.	13 grudnia	2013	Rena	Renabakkene	K-99	HS-111	106,5 m	106,0 m	259,6 pkt	2.	1,5 pkt	Jernej Damjan
6.	9 lutego	2020	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	115,5 m	115,5 m	235,4 pkt	3.	7,4 pkt	Joacim Ødegård Bjøreng
7.	20 lutego	2021	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	113,0 m	115,5 m	269,9 pkt	1.	–
8.	28 marca	2021	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	124,5 m	142,5 m	218,5 pkt	3.	11,1 pkt	Aleksander Zniszczoł
9.	28 marca	2021	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	137,0 m	131,5 m	246,8 pkt	1.	–

Wyróżnienie na podium w Pucharze Kontynentalnym to nie lada osiągnięcie, które Stefana Hula umieściło w gronie najlepszych skoczków. Podane wyniki pokazują, jak często stawał na podium, co świadczy o jego stałej konkurencyjności na międzynarodowej arenie sportowej.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło
Sezon 2000/2001
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
																												q	66			q	70							0
Sezon 2002/2003
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
															59	64	66	62	56																0
Sezon 2003/2004
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
																						64			0
Sezon 2004/2005
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
				44	20	58	29		55						45	49													22	22
Sezon 2005/2006
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
		15	13	12	17																					72
Sezon 2006/2007
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
				17	18																			27
Sezon 2007/2008
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
41	30	29	23	32	38	38			19	18	9	10	6											31	28	11	31	158
Sezon 2008/2009
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
				37	14	33	33	13	18																28							54
Sezon 2009/2010
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
5	20	7	4																		14					160
Sezon 2011/2012
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
								2	4						32	16		9	5	8			12	19	39	19	297
Sezon 2012/2013
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
41	34	18	2						10	23	8	34	2	1														339
Sezon 2013/2014
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
2	10	23	22	24	18	44	32					11	16	37	25	13	12	25	9	23	17	7	15	339
Sezon 2014/2015
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
7	30	14	9	38	27	14				6	10	16	7	16			14	17	24	21	15	10	15	15	20	372
Sezon 2019/2020
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
										36	42	dq	3	11	22	28	19	26	14	10	157
Sezon 2020/2021
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
33	32	12	21	29	40	24	12	10	18	15			1	6	6	14	3	1	476
Sezon 2021/2022
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
		7	25	25	25	16	13														10	19	14	15	9	190
Sezon 2022/2023
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
26	27	11	16								18	21	28	19	13	17	23	27	28	36	25	21			151
Legenda
1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja – – zawodnik nie wystartował

Niezwykle ważne jest także monitorowanie wyników w poszczególnych konkursach, któreHula brał udział. W zestawieniu tym można dostrzec nie tylko poziom rywalizacji, ale też ewolucję jego wyników na przestrzeni lat.

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źródło
2005	6.	_
2008	22.	_
2009	9.	_
2010	4.	_
2012	66.	_
2013	32.	_
2014	32.	_
2015	5.
2019	6.
2020	12.
2021	14.
2022	32.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Lp	Data	Rok	Miasto	Obiekt	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Łączna Nota
1	3 września	2009	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	100,0 m	100,5 m	242,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Numer	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Ocena	Miejsce	Strata	Zwycięzca
1	1 października	2005	Park City	Utah Olympic Park	K-120	HS-134	115,5 m	124,0 m	223,1 pkt	2	5,9 pkt	Wojciech Skupień
2	6 lipca	2008	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	107,0 m	107,5 m	258,6 pkt	2	0,9 pkt	Maciej Kot
3	3 września	2009	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	100,0 m	100,5 m	242,5 pkt	1	–
4	5 września	2009	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-140	124,5 m	132,0 m	241,2 pkt	3	13,4 pkt	Kim Hyun-ki
5	4 lipca	2010	Velenje	Grajski grič	K-85	HS-94	86,5 m	89,0 m	240,0 pkt	2	15,5 pkt	Kamil Stoch
6	9 lipca	2010	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	135,5 m	–	133,9 pkt	2	5,0 pkt	Kamil Stoch
7	2 października	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	128,5 m	126,5 m	259,5 pkt	2	12,7 pkt	Anders Fannemel
8	9 sierpnia	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	120,5 m	134,0 m	212,7 pkt	3	12,2 pkt	Klemens Murańka
9	31 sierpnia	2019	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	91,0 m	90,0 m	220,2 pkt	3	7,8 pkt	Rok Justin
10	21 września	2019	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	110,5 m	108,0 m	245,2 pkt	3	15,0 pkt	Taku Takeuchi

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło
2002
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
66	63	–	–	–	–	–	–	–	–	0
2005
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
–	12	14	13	9	6	30	34	9	2	12	12	11	307
2007
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
–	–	–	57	46	–	–	–	–	0
2008
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
dq	7	2	–	–	–	–	–	–	–	–	116
2009
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
–	–	–	–	–	–	–	1	3	21	12	192
2010
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
4	53	2	2	5	–	–	–	–	–	–	–	–	2	9	364
2012
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
–	–	–	–	–	–	12	19	–	–	–	–	–	–	34
2013
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
13	5	18	40	–	–	–	–	–	–	78
2014
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
9	19	31	27	7	11	–	–	36	54	42	38	105
2015
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
18	11	4	3	–	–	–	–	7	7	10	7	11	13	325
2019
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
–	–	–	–	–	–	–	–	3	6	8	12	3	6	6	12	316
2020
_	_	punkty
17	8	46
2021
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
–	–	–	–	–	–	14	13	15	5	5	12	166
2022
_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
8	10	–	–	–	–	–	–	–	58
Legenda
1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja – zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2005/2006	127
2020/2021	86

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło
Sezon 2005/2006
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
				15	14																34
Sezon 2020/2021
_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	_	punkty
				36	10									26
Legenda
1234-1011-30poniżej 30 dq – dyskwalifikacja – zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów

W niniejszym przeglądzie przedstawiamy ważne informacje dotyczące zimowych mistrzostw Polski seniorów, które odbywały się w różnych lokalizacjach na przestrzeni lat.

Lp.	Data	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Rodzaj	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
28	27 marca	2002	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	indywidualny	55,0 m	62,5 m	108,5 pkt	125,5 pkt	Adam Małysz
18	26 grudnia	2002	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	indywidualny	98,0 m	95,5 m	137,3 pkt	139,5 pkt	Adam Małysz
6	3 marca	2003	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	drużynowy	70,0 m	73,0 m	523,5 pkt (b.d.)	164,0 pkt	WKS Zakopane
23	26 grudnia	2003	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	indywidualny	103,5 m	109,5 m	171,9 pkt	100,7 pkt	Adam Małysz
7	28 stycznia	2004	Karpacz	Orlinek	K-85	–	drużynowy	84,5 m	86,5 m	755,5 pkt (231,5 pkt)	128,0 pkt	AZS-AWF Katowice
6	29 stycznia	2004	Karpacz	Orlinek	K-85	–	indywidualny	82,0 m	89,0 m	231,5 pkt	30,5 pkt	Adam Małysz
8	31 stycznia	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	indywidualny	112,5 m	117,5 m	210,0 pkt	67,2 pkt	Adam Małysz
14	26 stycznia	2005	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	indywidualny	74,0 m	–	89,0 pkt	40,0 pkt	Adam Małysz
12	8 lutego	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	100,0 m	109,0 m	167,2 pkt	93,8 pkt	Adam Małysz
b.d.	25 lutego	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	drużynowy	119,5 m	–	b.d.	b.d.	KS Wisła Ustronianka
4	25 lutego	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	125,5 m	126,5 m	249,6 pkt	29,3 pkt	Robert Mateja
3	26 lutego	2006	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywidualny	88,0 m	84,0 m	232,0 pkt	17,5 pkt	Adam Małysz
8	16 lutego	2007	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	drużynowy	77,5 m	–	234,0 pkt (95,0 pkt)	186,0 pkt	KS Wisła Ustronianka
4	17 lutego	2007	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	indywidualny	80,0 m	73,5 m	192,5 pkt	42,5 pkt	Adam Małysz
5	26 grudnia	2007	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	124,0 m	124,5 m	238,3 pkt	27,0 pkt	Kamil Stoch
6	18 marca	2008	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	124,0 m	119,5 m	236,3 pkt	37,4 pkt	Adam Małysz
11	20 marca	2008	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywidualny	82,5 m	85,5 m	224,0 pkt	35,5 pkt	Adam Małysz
4	14 lutego	2009	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	116,5 m	111,0 m	203,5 pkt	27,9 pkt	Kamil Stoch
11	26 marca	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	drużynowy	95,0 m	–	319,5 pkt (114 pkt)	654,5 pkt	KS Wisła Ustronianka
3	26 grudnia	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywidualny	98,0 m	96,5 m	242,5 pkt	13,5 pkt	Adam Małysz
3	26 grudnia	2010	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	124,0 m	115,5 m	227,1 pkt	45,5 pkt	Adam Małysz
4	18 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	drużynowy	103,5 m	100,0 m	872 pkt (259,5 pkt)	107,3 pkt	Wisła Zakopane
14	19 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywidualny	89,0 m	94,5 m	212,0 pkt	46,5 pkt	Kamil Stoch
3	26 grudnia	2011	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	118,0 m	123,0 m	244,2 pkt	45,0 pkt	Kamil Stoch
16	25 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	105,5 m	114,0 m	185,6 pkt	100,3 pkt	Kamil Stoch
7	27 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	125,5 m	128,0 m	277,4 pkt	39,4 pkt	Maciej Kot
7	23 grudnia	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	113,0 m	120,0 m	208,4 pkt	46,7 pkt	Piotr Żyła
19	24 marca	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	105,0 m	122,0 m	199,6 pkt	110,5 pkt	Kamil Stoch
2	22 marca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	134,0 m	129,0 m	272,9 pkt	0,5 pkt	Maciej Kot
5	26 grudnia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	126,5 m	128,0 m	255,6 pkt	17,8 pkt	Piotr Żyła
1	26 grudnia	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	123,5 m	126,0 m	254,3 pkt	–
3	26 grudnia	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywidualny	126,5 m	121,5 m	284,8 pkt	46,2 pkt	Kamil Stoch
9	22 grudnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	120,0 m	–	131,5 pkt	24,8 pkt	Tomasz Pilch
7	23 grudnia	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywidualny	135,0 m	129,5 m	289,0 pkt	24,3 pkt	Kamil Stoch
4	22 grudnia	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	124,5 m	127,5 m	265,3 pkt	34,9 pkt	Kamil Stoch

Dokument ten został opracowany jako podstawa do analizy osiągnięć zawodników w tej kategorii.

Letnie mistrzostwa Polski seniorów

Podobnie jak w przypadku zimowych mistrzostw, letnie mistrzostwa Polski seniorów stanowią ważny element polskiej sceny sportowej.

Lp.	Data	Rok	Miejscowość	Nazwa skoczni	Punkt K	HS	Typ konkursu	Wynik 1	Wynik 2	Ocena	Straty	Triumfator
43	29 września	2002	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	indywidualny	64,0 m	–	67,5 pkt	176,5 pkt	Marcin Bachleda
28	21 września	2003	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	indywidualny	71,0 m	70,0 m	162,5 pkt	85,5 pkt	Adam Małysz
9	9 października	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	116,0 m	115,0 m	208,3 pkt	69,7 pkt	Adam Małysz
12	10 października	2004	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywidualny	77,0 m	79,0 m	196,0 pkt	58,0 pkt	Adam Małysz
9	15 października	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	118,5 m	128,5 m	244,1 pkt	28,1 pkt	Adam Małysz
9	16 października	2005	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywidualny	77,0 m	88,5 m	220,0 pkt	38,0 pkt	Adam Małysz
2	14 października	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	129,5 m	125,0 m	257,1 pkt	4,7 pkt	Adam Małysz
2	15 października	2006	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywidualny	87,0 m	85,5 m	237,0 pkt	23,0 pkt	Adam Małysz
26	13 października	2007	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	104,5 m	109,5 m	170,2 pkt	101,7 pkt	Adam Małysz
18	14 października	2007	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywidualny	78,5 m	77,0 m	195,0 pkt	58,0 pkt	Adam Małysz
6	27 września	2008	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	120,5 m	119,5 m	230,5 pkt	58,1 pkt	Adam Małysz
8	28 września	2008	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	drużynowy	114,5 m	114,0 m	586,0 pkt (202,8 pkt)	391,3 pkt	Wisła Zakopane
4	10 października	2009	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	indywidualny	83,5 m	84,0 m	225,0 pkt	21,0 pkt	Adam Małysz
8	11 października	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	118,0 m	121,5 m	228,6 pkt	36,1 pkt	Adam Małysz
3	23 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywidualny	98,0 m	95,0 m	235,5 pkt	27,0 pkt	Adam Małysz
6	24 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	drużynowy	94,5 m	98,0 m	706,5 pkt (233,0 pkt)	260,0 pkt	AZS Zakopane
10	25 lipca	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	112,5 m	119,0 m	211,2 pkt	66,9 pkt	Adam Małysz
20	2 września	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	114,5 m	109,5 m	194,7 pkt	61,0 pkt	Maciej Kot
10	1 września	2013	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywidualny	101,0 m	98,5 m	255,0 pkt	11,5 pkt	Dawid Kubacki
10	8 września	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	indywidualny	119,5 m	123,5 m	233,4 pkt	30,4 pkt	Jan Ziobro
5	19 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	126,0 m	123,0 m	247,7 pkt	31,9 pkt	Kamil Stoch
3	20 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	drużynowy	132,0 m	128,0 m	903,2 pkt (264,5 pkt)	23,3 pkt	AZS Zakopane
12	11 października	2014	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywidualny	92,5 m	97,0 m	226,0 pkt	50,0 pkt	Piotr Żyła
7	18 lipca	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	120,0 m	124,5 m	238,6 pkt	28,0 pkt	Dawid Kubacki
4	9 października	2015	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywidualny	99,0 m	104,0 m	257,0 pkt	11,5 pkt	Dawid Kubacki
9	8 października	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	indywidualny	121,5 m	116,0 m	228,7 pkt	63,7 pkt	Maciej Kot
4	27 października	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywidualny	130,0 m	132,5 m	295,2 pkt	25,4 pkt	Dawid Kubacki
3	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywidualny	95,5 m	107,0 m	262,7 pkt	3,7 pkt	Piotr Żyła
4	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	drużynowy	94,5 m	–	445,1 pkt (129,5 pkt)	53,7 pkt	AZS Zakopane
6	17 października	2020	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	indywidualny	90,5 m	99,5 m	247,2 pkt	15,5 pkt	Dawid Kubacki
5	18 października	2020	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	drużynowy	104,0 m	100,0 m	708,0 pkt (256,0 pkt)	330,5 pkt	WSS Wisła
8	28 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywidualny	100,0 m	101,5 m	261,7 pkt	17,5 pkt	Piotr Żyła
4	29 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	drużynowy	102,5 m	100,5 m	921,0 pkt (257,0 pkt)	70,0 pkt	WSS Wisła
3	18 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywidualny	105,5 m	102,0 m	294,9 pkt	14,4 pkt	Dawid Kubacki

Przygotowane zestawienie również bazuje na istotnych danych z tych zawodów, które pokazują wyniki i osiągnięcia uczestników.

Rekordy skoczni

Stefan Hula, znany polski skoczek narciarski, osiągnął szereg imponujących rezultatów w swojej karierze. Poniżej przedstawiamy jego rekordy skoczni, które świadczą o jego umiejętnościach i osiągnięciach w tej dyscyplinie sportowej.

Data	Miejsce	Skocznia	Punkt K	HS	Rekord	Uwagi	Źródło
4 września 2009	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	105 m	LPK	_
10 lutego 2010	Whistler	Whistler Olympic Park Ski Jump	K-95	HS-106	108 m	trening	_

Odznaczenie

Na mocy postanowienia prezydenta RPAndrzeja Dudy z dnia 29 sierpnia 2019 roku, Stefan Hula został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. To wyróżnienie przyznano mu za wybitne osiągnięcia sportowe oraz za jego zasługi w propagowaniu i krzewieniu kultury fizycznej.

Uroczystość dekoracji miała miejsce w Wiśle w dniu 24 listopada 2019 roku.

---

Oceń: Stefan Hula (ur. 1986)

---