Herwig Karzel

Pochodzenie Karzela sięga Bielska, obecnie znanego jako Bielsko-Biała, located na Śląsku Cieszyńskim. Był częścią rodziny mającej trójkę rodzeństwa, w tym brata, który później zaangażował się w pracę katechetyczną. Jego ojciec pełnił funkcję pastora miejscowego zboru ewangelickiego, co miało istotny wpływ na jego przyszłe zainteresowania i decyzje zawodowe. Po zakończeniu II wojny światowej, rodzina została przymusowo wysiedlona, co zmusiło ich do osiedlenia się w Górnej Austrii.

Karzel kształcił się na Uniwersytecie Wiedeńskim oraz w Heidelbergu, gdzie studiował teologię ewangelicką. W latach 1950-1951 pełnił rolę wikariusza w Kirchberg-Thening oraz Ried im Innkreis. Następnie, w latach 1953–1958, kierował wspólnotą w Ried, a następnie, aż do 1965 roku, w Braunau am Inn. W 1966 roku, za sprawą biskupa Gerharda Maya, został zatrudniony w Biurze Dyrektora Seminarium Ewangelickiego w Wiedniu, znanym jako Dom Theodora Zöcklera.

W roku 1980 objął stanowisko superintendenta diecezji Górnej Austrii, zastępując Leopolda Temmelsa. Jego kadencja była szczególnie istotna dla rozwoju dialogu ekumenicznego z Kościołem rzymskokatolickim, co odzwierciedlało jego zaangażowanie w budowanie mostów pomiędzy różnymi wyznaniami.

W 1989 roku Karzel został uhonorowany Wielką Złotą Odznaką Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii, co było dowodem na jego wkład w duchowe i społeczne życie kraju. Po jego śmierci, został pochowany w Wiedniu, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii ewangelickiego duchowieństwa Austrii.