Hermann Georg Fritsche urodził się 20 grudnia 1846 roku w Bielsku, a zmarł 8 października 1924 roku w Białej. Był to austriacki teolog, który poświęcił swoje życie służbie religijnej oraz publicystyce.
Fritsche pełnił funkcję pastora w kilku parafiach, w tym w Wiener Neustadt, Bielsku oraz Białej. W 1907 roku został wybrany na przewodniczącego wyższych władz Kościoła ewangelicko-augsburskiego w Austro-Węgrzech, a w 1908 roku objął stanowisko superintendent diecezji galicyjsko-bukowińskiej.
Nieść ze sobą odpowiedzialność za Kościół Ewangelicki Augsburskiego i Helweckiego Wyznania w Małopolsce, Fritsche wyróżnił się również jako prezydent dwóch ostatnich przed 1914 rokiem Synodów Generalnych w Wiedniu. Jego wpływ na życie religijne nie ograniczał się wyłącznie do duszpasterstwa. Był również współzałożycielem dwóch czasopism ewangelickich i autorem wielu tekstów, które ukazały się w różnych czasopismach teologicznych.
Na uznanie jego osiągnięć zasługuje także tytuł doctor honoris causa wydziału teologii protestanckiej Uniwersytetu Wiedeńskiego, przyznany mu w związku z jego wkładem w teologię oraz religijną edukację. Fritsche był odznaczony także Orderem Żelaznej Korony oraz komandorią Orderu Franciszka Józefa, co podkreśla jego znaczenie nie tylko w sferze religijnej, ale także społecznej i kulturalnej.
Życiorys
Hermann Fritsche urodził się w 1846 roku w Bielsku, obecnie znanym jako Bielsko-Biała, znajdującym się na Śląsku Austriackim. Był synem chemika, Gustava Fritsche oraz Idy Kotschy. W 1866 roku ukończył naukę w gimnazjum ewangelickim w Cieszynie.
W latach 1866–1869 podjął studia z dziedziny teologii oraz filozofii w Wiedniu, następnie kontynuował naukę w Jenie i Berlinie do 1872 roku. Po zakończeniu edukacji, rozpoczął pracę jako prywatny nauczyciel. Od 1872 roku uczył religii, języka niemieckiego i geografii w ewangelickiej szkole realnej w Bielsku. 3 listopada 1872 roku został ordynowany na duchownego, a w latach 1872–1874 pełnił funkcję wikariusza pod superintendencją Jakuba Hönela.
W 1874 roku Fritsche objął stanowisko duszpasterza w parafii ewangelickiej w Wiener Neustadt. W latach 1883–1885, po śmierci Karla Samuela Schneidera, był proboszczem w Bielsku, a po zgonie Jakuba Hönela w 1885 roku, przejął parafię w Białej. 28 sierpnia 1880 roku ożenił się z Laurą Gertrudą Seeliger, córką bialskiego burmistrza Rudolfa Theodora Seeligera.
W 1884 roku, Fritsche, wspólnie z Theodorem Haase i Ferdynandem Schurem, założył gazetę „Evangelische Kirchen-Zeitung für Österreich”, która ukazywała się do 1940 roku, komentując sytuację Kościoła ewangelickiego w ówczesnej monarchii austro-węgierskiej. W 1904 roku, w partnerstwie z Theodorem Zöcklerem, utworzył czasopismo „Evangelisches Gemeindeblatt für Galizien und Bukowina”, które funkcjonowało do 1939 roku. W ciągu wielu lat publikował swoje kazania w wydaniach lubiących się w Lipsku: „Sammlung von geistlichen Kasualreden” oraz „Predigten der Gegenwart”.
Od 1907 roku, Fritsche był przewodniczącym wyższych władz Kościoła ewangelicko-augsburskiego w Austro-Węgrzech, a w kolejnym roku objął funkcję superintendent Galicji oraz Bukowiny. Pełnił rolę prezydenta dwóch ostatnich Synodów Generalnych przed I wojną światową, które odbyły się w Wiedniu.
Inicjatywy Fritschego przyczyniły się do powstania w 1897 roku szkoły ewangelickiej w Salmopolu. Wspierał także budowę Szkoły Jubileuszowej im. Cesarza Franciszka Józefa w Lipniku, która otwarty została w 1908 roku. Wraz z żoną założył Ewangelicki Dom Sierot w Białej, a w latach 1887–1892 był przewodniczącym Lipnickiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego.
W 1911 roku, podczas obchodów 50-lecia patentu wydanego przez Franciszka Józefa I, który gwarantował równouprawnienie protestantów, Fritsche otrzymał tytuł doktora honoris causa na Wydziale Teologii Protestanckiej Uniwersytetu Wiedeńskiego. Po upadku Austro-Węgier objął przywództwo w nowo powstałym Kościele Ewangelickim Augsburskiego i Helweckiego Wyznania w Małopolsce w 1920 roku. Funkcję tę pełnił aż do swojej śmierci, zostawiając po sobie istotne dziedzictwo.
Większość swojego życia Fritsche spędził w Białej, przy Schulgasse 2 (obecnie ul. S. Staszica), w niedalekim sąsiedztwie kościoła Marcina Lutra. Zmarł w 1924 roku w Białej, w wieku 78 lat, a jego miejsce spoczynku znajduje się na bialskim Cmentarzu ewangelickim.
Przypisy
- a b c d Fritsche Herman Georg, [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Jacek MariaJ.M. Majchrowski (red.) i inni, Warszawa: „BGW”, 01.01.1994 r., s. 189, ISBN 83-7066-569-1.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Ryszard Bogusz (duchowny) | Tadeusz Borutka | Viktor Glondys | Adam Żak | Hans von Keler | Jakub Strzelecki | Marek Fiałkowski | Herwig Karzel | Rudolf Komorek | Izak Stern | Ryszard BorskiOceń: Hermann Fritsche