Moritz Feldhendler

Jego ojciec był handlarzem zbożem w Bielsko, w dzisiejszym Bielsko-Biała, znanym z kulturowego dziedzictwa Śląska Austriackiego. Feldhendler przez dłuższy czas miał silne związki z Bułgarią, gdzie rozwijał swoją karierę zawodową. Przed rokiem 1892 pracował jako technik na kolei bułgarskiej, współuczestnicząc w budowie linii kolejowej łączącej miasta Jamboł i Burgas.

Wkrótce potem, jego umiejętności zostały docenione na większą skalę, co zaowocowało powierzeniem mu zadania zaprojektowania pawilonów na Pierwszą Bułgarską Wystawę Krajową, która miała miejsce w Płowdiwie. W latach 1893-1904 Feldhendler pracował jako architekt w stolicy Bułgarii, Sofii.

Po przeprowadzce do Wiednia, jego kariera nabrała nowego wymiaru, obejmując projektowanie oraz budowę kamienic czynszowych. Jego dzieła architektoniczne charakteryzują się neorenesansowym stylem, który w sposób szczególny odzwierciedla estetykę tamtej epoki.

Interesującym przykładem jego twórczości jest aranżacja balkonów w kamienicy usytuowanej na rogu Daponte- i Engelsberggasse, która stanowi cenny wkład w architekturę wiedeńskich domów narożnych i zyskuje uznanie w kręgach architektonicznych.