Egon Riss, ur. 3 sierpnia 1901 roku w Lipniku, obecnie dzielnicy Bielska-Białej, a zmarł 17 marca 1964 roku w Edynburgu, to architekt austriacko-brytyjski o żydowskich korzeniach. Jego edukacja rozpoczęła się w szkole realnej w Bielsku, a następnie kontynuował studia na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu.
W latach 1924-1932 współpracował z Fritzem Judtmannem, prowadząc biuro architektoniczne w Wiedniu. Ich projekty były przykładem stylu modernistycznego i obejmowały wiele znaczących realizacji, takich jak:
- Ambulatorium przy Strohgasse 28 (III dzielnica),
- Mieszkania urzędnicze przy Diehlgasse 20-26 (V dzielnica),
- Pawilon Gruźliczy szpitala Lainz (XIII dzielnica),
- Porrhaus przy Operngasse 11 (IV dzielnica),
- Hotel pracowniczy przy Operngasse 9 (IV dzielnica).
W 1938 roku Egon Riss emigrował do Wielkiej Brytanii, przechodząc przez Czechosłowację. W trakcie II wojny światowej aktywnie służył w armii brytyjskiej. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Edynburgu, gdzie w latach 1949-1964 pełnił rolę głównego architekta Szkockiego Zarządu Górniczego (Scottish Coal Board), projektując liczne budynki związane z przemysłem węglowym.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Joseph Finger | Stanisław Zientek | Leo Nachtlicht | Georg Demski | Alfred von Kropatschek | Ryszard Ślizowski | Stanisław Mielnicki | Walter König | Josef Unger (architekt) | Moritz Feldhendler | Tadeusz Gajczak | Stanisław Majewski (1939–2019)Oceń: Egon Riss