Bielskie Centrum Kultury


Bielskie Centrum Kultury, znane również jako BCK, jest samorządową instytucją kultury działającą od 1988 roku w Bielsku-Białej. Jego siedziba znajduje się przy ul. Słowackiego 27, w malowniczej okolicy Dolnego Przedmieścia, które leży we wschodniej części Parku Słowackiego. Warto dodać, że siedziba BCK mieści się w rozbudowanym kompleksie dawnych budynków „Strzelnicy”, obejmującym Dom Muzyki oraz Dom Tańca.

Od 2021 roku, instytucja ta nosi imię Marii Koterbskiej, utalentowanej bielskiej śpiewaczki, co podkreśla znaczenie kultury i sztuki w regionie. BCK angażuje się w organizację wielu wydarzeń kulturalnych, które przyciągają mieszkańców oraz turystów, a jego historia współczesna jest nierozerwalnie związana z życiem artystycznym miasta.

Działalność

Bielskie Centrum Kultury, powołane do życia uchwałą Miejskiej Rady Narodowej nr XXVIII/105/87 z dnia 3 grudnia 1987 roku, jest samorządową instytucją kultury w Bielsku-Białej. Jego działalność rozpoczęła się oficjalnie 1 stycznia 1988 roku.

Zgodnie z określonym w statucie celem, do najważniejszych zadań BCK należy organizowanie różnorodnych wydarzeń kulturalnych, prowadzenie samego siebie w edukacji kulturalnej i artystycznej, a także działanie w zakresie profesjonalnych zespołów artystycznych. Dodatkowo, instytucja kładzie duży nacisk na rozwój amatorskiego ruchu artystycznego i propagowanie kultury w społeczności lokalnej. W 2021 roku postanowiono o nadaniu placówce imienia zmarłej bielskiej śpiewaczki Marii Koterbskiej, co umożliwiło rozwinięcie i wzbogacenie działalności o przechowywanie oraz upowszechnianie pamiątek związanych z jej osobą oraz twórczością.

Bielskie Centrum Kultury jest organizatorem wielu festiwali i imprez cyklicznych, które zyskują na popularności w mieście. Do nich można zaliczyć: Festiwal Kompozytorów Polskich, Jazzowa Jesień, Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Sacrum in Musica”, Festiwal Muzyki Organowej, Dni Bielska-Białej, lato z kulturą (seria weekendowych koncertów plenerowych w okresie letnim), Festyn Majowy, czy Poranki Muzyczne dla Dzieci, które są skierowane do najmłodszych widzów. Warto także wspomnieć o wyborach Miss i Mistera Beskidów, które organizuje BCK.

Jak widać, Bielskie Centrum Kultury z powodzeniem angażuje się w organizację koncertów, wydarzeń okolicznościowych oraz aktywnie uczestniczy w miejskich obchodach świąt państwowych, jubileuszy, czy inauguracji roku akademickiego w bielskich uczelniach. Pod jego egidą działa również wiele dynamicznych grup artystycznych, takich jak Bielska Orkiestra Kameralna, Bielska Orkiestra Dęta, Bielski Chór Kameralny, Młodzieżowy Chór Ave-Sol, Zespół Taneczny „Synergia”, oraz Zespół Pieśni i Tańca „Bielsko”, który reprezentuje folklorystyczne tradycje regionu.

Siedziba

Obecna lokalizacja Bielskiego Centrum Kultury ma swoje korzenie w historii Bielsko-Bialskiego Towarzystwa Strzeleckiego, które w 1815 roku zakupiło działkę na peryferiach ówczesnego Bielska, na obszarze używanym głównie jako pastwiska. W 1831 roku powstał budynek Strzelnicy, który z gospodą na parterze oraz salą taneczną na piętrze, stał się istotnym miejscem kultury, rozrywkowym oraz teatralnym w regionie. Z biegiem lat dobudowano drewnianą oranżerię, która została zastąpiona w latach 80. XIX wieku nowym, bardziej okazałym budynkiem, który dysponował znaczną salą reprezentacyjną.

Na terenie tego kompleksu wzniesiono również w 1864 roku salę gimnastyczną, związaną z Bielsko-Bialskim Towarzystwem Gimnastycznym, a także parterowy pawilon strzelecki. W 1890 roku obiekty te zostały przekazane wojsku, które przekształciło je w tymczasowe koszary, gdzie stacjonował batalion piechoty, sprowadzony do miasta po upadku rozruchów robotniczych. Pięć lat później żołnierze przenieśli się do nowo wybudowanych koszar na Górnym Przedmieściu, co umożliwiło władzom miejskim zakupienie Strzelnicy.

Obiekt został gruntownie wyremontowany i ponownie otwarty w lutym 1896 roku, na co przeznaczone były nowe funkcje kulturalne i rozrywkowe. W 1903 roku zorganizowano tutaj wystawę „miejscowych starożytności”, która stała się fundamentem dla tworzonego później muzeum miejskiego. Od tego okresu Strzelnica pełniła rolę obiektu kulturalnego, w którym odbywały się koncerty, przedstawienia teatralne oraz odczyty.

W czasach PRL budowla zaczęła funkcjonować jako Dom Ludowy. W 1960 roku rozpoczęto jej generalny remont oraz rozbudowę, według projektu Tadeusza Bajwoluka. Projekt zakładał powiększenie sali koncertowej oraz budowę nowego foyer z szatnią i kasami, co przyczyniło się do poprawy akustyki koncertowej poprzez zamurowanie okien od strony ulicy Słowackiego. 24 stycznia 1961 roku obiekt został otwarty pod nową nazwą: Dom Muzyki.

Kolejna znacząca przebudowa miała miejsce w drugiej połowie lat 80. XX wieku, co zbiegło się z utworzeniem Bielskiego Centrum Kultury w współczesnej formie. Wówczas dodano nowe zaplecze, a pojemność sali widowiskowej zwiększono do pięciuset miejsc. Uroczyste otwarcie budynku w nowej odsłonie miało miejsce 21 maja 1988 roku. Do roku 2013, północna część dawnej Strzelnicy, była wykorzystywana przez Centrum Wychowania Estetycznego, które zostało założone przez Wiktorię Kubisz w 1954 roku i później przeniesione do innego obiektu.

W latach 2017–2019 przeprowadzono dokładny remont Domu Muzyki, w ramach którego powiększono widownię do 630 miejsc. Obiekt został znacznie zmodernizowany pod kątem aparatury technicznej. Równocześnie adaptowano najstarszą część Strzelnicy, która była opuszczona od 2013 roku, na potrzeby Domu Tańca, gdzie odbywają się próby zespołów tanecznych działających przy BCK. Wcześniej korzystano w tym celu z obiektu mieszczącego się przy ulicy Komorowickiej 53a, który pierwotnie został wzniesiony jako Międzyzakładowy Dom Kultury „Metalowiec” przy Fabryce Samochodów Małolitrażowych.

Przypisy

  1. a b Obwieszczenie Rady Miejskiej w Bielsku-Białej z dnia 17.02.2022 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały w sprawie nadania statutu Bielskiemu Centrum Kultury w Bielsku-Białej, Galerii Bielskiej BWA w Bielsku-Białej, Książnicy Beskidzkiej w Bielsku-Białej, Miejskiemu Domowi Kultury w Bielsku-Białej, Teatrowi Lalek „Banialuka” im. Jerzego Zitzmana w Bielsku-Białej, Teatrowi Polskiemu w Bielsku-Białej. Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego, poz. 1087. [dostęp 03.01.2024 r.]
  2. BCK po remoncie – to perełka Bielska-Białej. bielskobiala.naszemiasto.pl, 30.04.2019 r. [dostęp 03.01.2024 r.]
  3. Magda Fritz: Jest więcej mężczyzn. To kompromitujące!. Radio Bielsko, 08.03.2017 r. [dostęp 03.01.2024 r.]
  4. Katarzyna Kucybała. Kubiszówka – nowe otwarcie. „W Bielsku-Białej. Magazyn Samorządowy”. 18 (264), 06.09.2013 r.
  5. Urząd Miejski w Bielsku-Białej: Raport o stanie miasta Bielska-Białej za rok 2013. 2014 r. s. 88. [dostęp 03.01.2024 r.]
  6. O nas. Bielskie Centrum Kultury. [dostęp 03.01.2024 r.]
  7. Nasze festiwale. Bielskie Centrum Kultury. [dostęp 03.01.2024 r.]
  8. Nasze imprezy cykliczne. Bielskie Centrum Kultury. [dostęp 03.01.2024 r.]
  9. Nasze zespoły muzyczne. Bielskie Centrum Kultury. [dostęp 03.01.2024 r.]
  10. Kontakt. Bielskie Centrum Kultury. [dostęp 03.01.2024 r.]
  11. Maciej Przybylski: Bielsko-Biała dawniej: Jeder Schuß ein Russ, Jeder Stoß ein Franzos.... Bielski Rynek, 10.05.2021 r. [dostęp 03.01.2024 r.]
  12. a b c Maciej Przybylski: Bielsko-Biała dawniej: Od Strzelnicy, przez Dom Ludowy, aż po Bielskie Centrum Kultury. Bielski Rynek, 10.05.2021 r. [dostęp 03.01.2024 r.]
  13. Marek Szafrański: Bielskie Centrum Kultury otrzymało imię Marii Koterbskiej. Dzieje.pl, 18.03.2021 r. [dostęp 03.01.2024 r.]
  14. Bielsko-Biała. Monografia miasta. Tom IV – Bielsko-Biała w latach 1918–2009. Ryszard Kaczmarek (red.), Idzi Panic (red.). Bielsko-Biała: Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej, 2010 r.
  15. Piotr Kenig, Wojciech Kominiak: Bielsko-Biała i okolice na dawnej pocztówce w czasach monarchii austro-węgierskiej. Wyd. II. Bielsko-Biała: WMW, 2008 r.
  16. Piotr Kenig: Infrastruktura miejska: Koszary piechoty i koszary kawalerii. W: Bielsko-Biała. Monografia miasta: Tom III – Bielsko od wojen śląskich do zakończenia I wojny światowej (1740–1918). Bielsko-Biała: Urząd Miejski w Bielsku-Białej, 2010 r.
  17. Artur Kasprzykowski: Spacerownik bielski. Śladami „Solidarności” lat 1980–1989 w Bielsku-Białej. Bielsko-Biała: Stowarzyszenie Podbeskidzie Wspólna Pamięć, 2020 r. s. 58.

Pozostałe obiekty w kategorii "Obiekty związane z kulturą":

Teatr Lalek Banialuka | Teatr Polski w Bielsku-Białej

Oceń: Bielskie Centrum Kultury

Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:25