Heinrich Conried

Conried przyszedł na świat w rodzinie tkackiej w Bielsku, obecnie znanym jako Bielsko-Biała na terenie Śląska Austriackiego. Po ukończeniu szkoły realnej w Wiedniu, rozpoczął swoją karierę artystyczną jako aktor w renomowanym Burgtheater, gdzie pracował krótko, w latach 1873–1874. W wieku 21 lat awansował na kierownika Teatru Miejskiego w Bremie, który pod jego przewodnictwem odzyskał dawną świetność. Jego sukcesy na tym stanowisku przyniosły uwagę Adolfa Neuendorffa, dyrektora Germania Theater w Nowym Jorku. W 1878 r. Conried przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie przyjął posadę kierownika sceny w Germanii.

W 1881 r. przeniósł się do Thalia Theater, gdzie objął kierownictwo artystyczne, a w następnym roku dołączył do Nowojorskiego Zespołu Koncertowego (New York Concert Company) w tej samej roli. Kolejnym krokiem w jego karierze było objęcie kierownictwa Irving Place Theater w 1893 r. W 1903 r. udało mu się zdobyć posadę dyrektora Metropolitan Opera, zastępując Maurice’a Grau.

Podczas swojego pierwszego sezonu w Met, Conried zyskał rozgłos za sprawą pierwszego wystawienia Parsifala poza Bayreuth, co miało miejsce bez zgody Cosimy Wagner. Ta kontrowersyjna decyzja zakończyła się sukcesem w postaci wygrania procesu sądowego przez Metropolitan Opera. Przez kolejnych kilka lat Conried działał na rzecz wystawienia tego monumentalnego dzieła Wagnera, które od momentu wygaśnięcia jego praw autorskich w 1913 r. było prezentowane w Nowym Jorku aż 43 razy.

Jednym z jego kluczowych osiągnięć było nakłonienie Enrico Caruso do występów w Metropolitan Opera, mimo wcześniejszych odmów artysty dotyczących propozycji z Ameryki. Niestety, z powodu pogarszającego się stanu zdrowia Conried odszedł z opera 1 maja 1908 r. Po pewnym czasie udał się w podróż do Europy, gdzie zmarł 27 kwietnia 1909 r. w hotelu Meranerhof w Meran w Tyrolu, wskutek udaru mózgu, będąc w towarzystwie swojej żony oraz siostry.