Jerzy Batycki


Jerzy Batycki, ur. 27 stycznia 1962 roku w Bielsku-Białej, to znakomity polski aktor teatralny, który zyskał uznanie nie tylko jako wykonawca, ale także jako dyrektor teatru. Jego twórczość obejmuje również wiele innych ról, w tym reżysera teatralnego, choreografa oraz scenografa. Jako pomysłodawca i dyrektor festiwalu Bielska Zadymka Jazzowa, Batycki przyczynił się do rozwoju kultury w swoim regionie.

W 1984 roku ukończył wrocławską PWST, która jest filią krakowskiej PWST. Jego wiedza i umiejętności nabyte podczas studiów zdecydowanie wpłynęły na jego późniejszą karierę artystyczną, umożliwiając mu odniesienie sukcesów w różnych dziedzinach sztuki teatralnej.

Działalność zawodowa

Jerzy Batycki jest niezwykle utalentowanym artystą, którego kariera zawodowa obejmuje wiele znaczących etapów. W latach 1984–1986 występował jako aktor mim w Wrocławskim Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego, co stanowiło istotny krok w jego artystycznym rozwoju. Następnie, w latach 1987-1988, kontynuował swoją działalność w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, gdzie zyskał uznanie za swoje umiejętności aktorskie.

W kolejnych latach, od 1988 do 1991, Jerzy Batycki pracował w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu, gdzie jego talent i zaangażowanie przyczyniły się do sukcesów scenicznych tej instytucji. Niemniej jednak jego kariera nie ograniczała się jedynie do występów, ponieważ w latach 1996–1997 pełnił rolę aktora również w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Kolejnym ważnym krokiem było objęcie funkcji kierownika artystycznego Sceny Polskiej w Czeskim Cieszynie w latach 1999-2001, w którym to czasie nie tylko występował, ale także reżyserował, projektował scenografie oraz choreografował przedstawienia.

Ostatnie lata jego działalności to współpraca z Bałtyckim Teatrem Dramatycznym im. Słowackiego w Koszalinie, gdzie jego wkład w spektakle wciąż daje o sobie znać w polskim kręgu teatralnym. Co więcej, Jerzy Batycki jest pomysłodawcą oraz twórcą międzynarodowego festiwalu, który początkowo nosił nazwę Bielska Zadymka Jazzowa (1999-2003), a od 2004 roku przekształcił się w LOTOS Jazz Festival Bielska Zadymka Jazzowa. Festiwal ten został w latach 2009-2012 czterokrotnie wyróżniony tytułem najlepszego polskiego festiwalu jazzowego według głosów czytelników Jazz Forum.

Jerzy Batycki ma na swoim koncie także występy w filmach. W 1988 roku zagrał w filmie Kornblumenblau, a jego kunszt artystyczny znalazł również odzwierciedlenie w produkcji Nasz fin de siècle z 2020 roku, za którą odpowiedzialny był zarówno jako scenarzysta, jak i reżyser.

Spektakle teatralne

Role

Jerzy Batycki zrealizował wiele znaczących ról w czasie swojej kariery teatralnej. W roku 1986 wystąpił w spektaklu „Dwa teatry” jako Andrzej, pod reżyserią Adolfa Weltscheka.

W następnym roku, 1987, miał zaszczyt grać Craparta w „Gra miłości i śmierci”, w reżyserii Wacława Jankowskiego. W roku 1988 Batycki zadebiutował jako Błazen w „Mistrzu Piotrze Pathelinie”, reżyserowanym przez Ewie Gilewską, gdzie również pełnił rolę asystenta reżysera.

W 1989 roku wystąpił w „Elektra” w rolach Orestesa oraz Pyladesa, również pod kierownictwem Jan Nowary. Jego talent można było dostrzec w produkcjach takich jak „Akropolis” (1990), gdzie grał Włodzimierza i Parysa, oraz „Jan Maciej Karol Wścieklica” jako Radny gminny, obie reżyserował Szczepan Szczykno.

W 1991 roku kreował rolę Księcia Leonce w „Leonce i Lena” (reż. Barbara Sierosławska), a także odgrywał podwójną rolę Antyfolusa z Syrakuzy i z Efezu w „Komedia omyłek” (reż. Jarosław Kilian). Jego osiągnięcia z lat 1996 (w „Kwiatach polskich” i „Balu w Operze”) oraz z 2000 roku w „Wizycie starszej pani” jako Kierownik pociągu, były znaczącymi milestone’ami w jego karierze, gdzie reżyserował również sam.

W 2001 roku wystąpił jako Sztokwisz w „Papierowych kwiatach”, przedstawieniu impresaryjnym reżyserowanym przez Zbigniewa Najmołę.

Inne

Oprócz aktorstwa, Jerzy Batycki pełnił również wiele innych ról w teatrze. W roku 1988, będąc asystentem reżysera przy „Mistrzu Piotrze Pathelinie”, przyczynił się do rozwoju tej produkcji. Rok później, w „Elektra”, również działał jako asystent reżysera, pracując pod okiem Jan Nowary.

W 1995 roku zaangażował się w choreografię w „Poskromieniu złośnicy” (reż. Siergiej Danczenko) oraz dla „Kubusia i jego pana” (reż. Janusz Klimsza), gdzie odpowiadał za plastykę ruchu. Brał także udział w choreografii do „Balladyny” (reż. Marek Gaj).

Swoje umiejętności w zakresie plastyki ruchu wykorzystał w kolejnych produkcjach jak „A jak królem, a jak katem będziesz” (1996) czy „Bal w Operze”, gdzie objął rolę reżysera. W następnych latach pełnił funkcje reżyserskie w takich przedstawieniach jak „Ania z Zielonego Wzgórza”, „Tajemniczy ogród”, oraz „Nasze miasto”.

Dzięki swojemu doświadczeniu jako reżyser, Batycki miał okazję współpracować z różnymi zespołami aktorskimi, wpływając na rozwój i kreatywność w teatrze.

Nagrody

Jerzy Batycki to artysta, którego osiągnięcia w dziedzinie teatru są szeroko doceniane. Oto niektóre z jego znaczących wyróżnień:

  • W 1997 roku trafiła do niego nagroda za innowacyjną realizację przedstawienia Bal w operze Juliana Tuwima w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej, a jego praca została uhonorowana Złotą Maską w Katowicach,
  • W tym samym roku, za to samo przedstawienie, otrzymał wyróżnienie na III Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym „Złoty Lew” we Lwowie,
  • W 2013 roku zdobył Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za znaczący wkład w rozwój kultury polskiej,
  • W 2020 roku został laureatem nagrody IKAR – Artystycznej Nagrody Prezydenta Miasta Bielska-Białej, przyznawanej za wyjątkową działalność w dziedzinie kultury i sztuki,
  • W 2024 roku miał zaszczyt otrzymać Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Przypisy

  1. Wicewojewoda Śląski wręczył Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Arti [online], 24.06.2024 r. [dostęp 25.08.2024 r.]

Oceń: Jerzy Batycki

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:23