Carl Josef Bayer

---

Życiorys

Carl Josef Bayer urodził się w Bielsku, obecnie Bielsko-Biała, zlokalizowanym w Austriackim Śląsku. Jego pierwsze doświadczenia zawodowe miały miejsce w biurze budowlanym jego ojca, gdzie początkowo planował rozwijać karierę w architekturze. Jednakże, z czasem kierunek jego zainteresowań uległ zmianie i skupił się na naukach przyrodniczych. W latach 1864–1865 spędził cztery semestry w Wiesbaden, ucząc się od Carla Remigiusa Freseniusa, a następnie podjął pracę jako chemik w hucie żelaza braci Dorlodot w belgijskim Acoz.

W wieku 22 lat, w 1869 roku, Bayer zapisał się na studia chemiczne na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu. Już po dwóch semestrach, zyskał uznanie profesora Roberta Bunsena, który zatrudnił go na stanowisku asystenta. W 1871 roku zdobył tytuł doktora, a jego egzamin doktorski, który miał miejsce 31 lipca 1871 roku, był przeprowadzony w obecności 26 wybitnych naukowców, w tym Bunsena, Gustava Kirchhoffa oraz Hermanna von Helmholtza.

Rok 1887 okazał się przełomowy dla kariery Bayera, gdy dokonał znaczącego odkrycia, które przyniosło mu międzynarodowe uznanie — opracował proces Bayera. Metoda ta, polegająca na uzyskiwaniu tlenku glinu (Al2O3) z rud boksytu, stała się kluczowym elementem w dalszym procesie Halla-Héroulta do produkcji metalicznego glinu. W tym czasie Bayer mieszkał w Petersburgu i to tam złożył swoje pierwsze zgłoszenie patentowe. Interesował się także innymi problemami chemicznymi, w tym działaniem i zastosowaniami kwasu salicylowego, a swoją pracę doktorską skoncentrował na chemii indu, pod tytułem „Przyczynek do chemii indu”. Dodatkowo, badał wytwarzanie sztucznego kriolitu.

We wrześniu 1892 roku wziął ślub z Almą von Witte, bratanicą Siergieja Wittego, rosyjskiego premiera. Para doczekała się szóstki dzieci: Ericha, Waltera, Guido, Herberta, Fritza i Elsy. W 1896 roku Bayer nabył działkę w Rečicy nad Paką w Dolnej Styrii, gdzie zbudował zakład produkcji aluminium oraz laboratorium chemiczne, a także willę, która przetrwała do dziś.

Bayer posiadał biegle siedem języków: niemiecki, francuski, angielski, rosyjski, włoski, polski i słowacki. Był również miłośnikiem sztuki i muzyki, a jego przekonania obejmowały wiarę w powszechne przyjęcie produktów aluminiowych na całym świecie. Niestety, zmarł w wieku 57 lat, w październiku 1904 roku, a jego wkład w naukę został doceniony poprzez przyznanie mu Złotego Medalu Francuskiej Akademii Nauk.

---

Oceń: Carl Josef Bayer

---