Erwin Kruppa

---

Życiorys

Erwin Kruppa pierwotnie rozpoczął swoją edukację od studiów w zakresie budownictwa, które zakończył zdaniem egzaminu państwowego w 1905 roku. Jednak szybko odkrył swoją prawdziwą pasję, jaką była matematyka. Ostatnie cztery semestry spędził na Uniwersytecie Wiedeńskim oraz na Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu, gdzie miał przyjemność uczyć się pod okiem znaczących autorytetów matematycznych, takich jak Gustav von Escherich, Franz Mertens, Wilhelm Wirtinger, Gustav Kohn oraz, co najważniejsze, Emil Müller.

W roku 1907 zdał egzaminy z zakresu matematyki oraz geometrii wykreślnej. Niedługo potem zdobył tytuł doktora na Uniwersytecie w Grazu, gdzie jego praca doktorska nosiła tytuł „O metodzie aksonometrycznej w geometrii wykreślnej”. Kolejnym krokiem w jego karierze naukowej było habilitowanie się w 1911 roku na uniwersytecie w Czerniowcach.

W 1921 roku Kruppa otrzymał zaszczytne stanowisko profesora nadzwyczajnego na Wyższej Szkole Technicznej (politechnice) w Wiedniu. Wkrótce został awansowany na profesora zwyczajnego. W 1929 roku objął katedrę geometrii wykreślnej, zastępując Emila Müllera w tej prestiżowej roli. W latach 1953–1954 miał również zaszczyt pełnić funkcję rektora Wyższej Szkoły Technicznej.

Wybrane prace

Erwin Kruppa był wybitnym matematykiem, którego twórczość obejmowała szereg istotnych publikacji. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego kluczowych prac:

• Analityczna i konstruktywna geometria różniczkowa. Springer-Verlag, Wiedeń, 1957,
• Podręcznik geometrii wykreślnej (współautorstwo z Emilem Müllerem). Wydanie V uzup., Springer-Verlag, Wiedeń, 1948.

---

Oceń: Erwin Kruppa

---