Johannes Volkelt, urodzony 21 lipca 1848 roku wLipniku, był niemieckim filozofem reprezentującym nurt neokantyzmu. Jego wkład w filozofię jest znaczący, a jego myśli doczekały się licznych analiz i interpretacji.
Volkelt zmarł 8 maja 1930 roku w Lipsku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek intelektualny, który wciąż inspiruje wielu myślicieli.
Życie
Johannes Volkelt był wybitnym myślicielem, który swoje edukacyjne kroki stawiał w renomowanych uczelniach europejskich. Studiował w takich miastach jak Wiedeń, Jena i Lipsk, gdzie zyskał głęboką wiedzę na temat filozofii oraz estetyki.
W 1871 roku obronił swoją rozprawę doktorską w Lipsku. Praca nosiła tytuł Pantheismus und Individualismus im Systeme Spinoza’s. Ein Beitrag zum Verständnisse des Geistes des Spinozismus, gdzie badał zagadnienia dotyczące duchowego rozwoju Spinozy. To dzieło stanowi swoisty wkład w zrozumienie jego filozoficznego myślenia.
W 1876 roku uzyskał habilitację w Jenie, prezentując pracę pt. Der Symbol-Begriff in der neuesten Aesthetik, która skupiła się na analizie pojęcia symbolu w kontekście współczesnej estetyki. To wydarzenie otworzyło przed nim drzwi do kariery akademickiej, a w 1879 roku otrzymał tytuł profesora w Jenie.
W trakcie swojej kariery Volkelt zmienił kierunki swoich zainteresowań, stopniowo przesuwając się od filozofii Hegla ku myśli Kanta. W latach 1883–1889 pracował w Bazylei, a później w Würzburgu (1889–1894). Ostatecznie powrócił do Lipska, gdzie pełnił swoje obowiązki aż do 1921 roku. Jego życie zawodowe jest znakomitym przykładem ewolucji myśli filozoficznej i jej wpływu na rozwój literatury estetycznej.
Filozofia
Johannes Volkelt jest postacią, która wywarła znaczący wpływ na myślenie filozoficzne, szczególnie jako neokantysta. Jego prace koncentrują się na metafizyce krytycznej, co oznacza zbadanie warunków, które umożliwiają rozwijanie tej dziedziny. Filozofia krytyczna, której był zwolennikiem, opiera się na absolutnie pewnych przeżyciach bezpośrednich. Te doświadczenia są przenoszone z osobistej świadomości do obiektywnej, a nawet transcendentnej formy bytu.
Warto zaznaczyć, że Volkelt pozostawił po sobie także znaczące dorobki w obszarze estetyki, które mogą być źródłem cennych przemyśleń na temat sztuki i wartości estetycznych, wpływających na naszą percepcję świata.
Dzieła
Johannes Volkelt był wybitnym myślicielem, którego prace odzwierciedlają szeroką paletę tematów w dziedzinie filozofii i estetyki. Poniżej przedstawione są jego istotne dzieła, które przyczyniły się do rozwoju myśli filozoficznej w XIX i XX wieku:
- Pantheismus und Individualismus, 1871,
- Das Unbewußte und der Pessimismus, 1872,
- Die Traumphantasie, 1875,
- Der Symbolbegriff in der neuesten Ästhetik, 1876,
- Immanuel Kants Erkenntnistheorie nach ihren Grundprinzipien analysiert, Leipzig 1879,
- Über die Möglichkeit einer Metaphysik, 1884,
- Erfahrung und Denken. Kritische Grundlegung der Erkenntnistheorie, Hamburg und Leipzig 1886,
- Franz Grillparzer als Dichter des Tragischen, 1888,
- Vorträge zur Einführung in die Philosophie der Gegenwart, 1892,
- Psychologische Streitfragen, 1893,
- Ästhetische Zeitfragen, 1894,
- Ästhetik des Tragischen, 1897, 1906,
- Zur Psychologie der ästhetischen Beseelung, 1899,
- Arthur Schopenhauer. Seine Persönlichkeit, seine Lehre, sein Glaube, 1900,
- Die Kunst des Individualisierens in d. Dichtung Jean Pauls, Haym-Festschrift, 1902,
- Die entwicklungsgeschichtl. Betrachtungsweise in d. Ästhetik, 1902,
- System der Ästhetik, 3 Bände: I 1905, II 1910, III 1912,
- Die Quellen der menschlichen Gewißheit, 1906,
- Zwischen Dichtung und Philosophie, gesammelte Aufsätze, 1908,
- Gewißheit und Wahrheit, München 1918,
- Phänomenologie und Metaphysik der Zeit, 1928.
Każde z tych dzieł ukazuje unikalny wkład Volkelta w zrozumienie zarówno estetyki, jak i filozofii, a jego analizy wciąż wywierają wpływ na współczesnych myślicieli.
Przypisy
- TomaszT. Kubalica TomaszT., Problem pewności w neokantyzmie Johannesa Volkelta, 2013 r., s. 139-140 [dostęp 19.02.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Herfried Hoinkes | Sławomir Kołodziej | Marian Gierula | Janusz Gil | Ryszard Koziołek | Dieter Boris | Franz Sauer | Ewa Łojkowska | Andrzej Linert | Iwona Adamiec-Wójcik | Dariusz Brodka | Josef Strzygowski | Maurice Bloomfield | Walter Kuhn | Gerhard Seeliger | Michał Dziewulski | Erwin Kruppa | Szelomo Awineri | Marek Gedl | Jan Kaja (ekonomista)Oceń: Johannes Volkelt