Monika Kufel

---

Życiorys

Monika Kufel jest absolwentką Wydziału Lalkarskiego przy Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, gdzie ukończyła studia w 2005 roku. Już w 2004 roku podjęła wspólną inicjatywę z Michałem Nowickim, co zaowocowało założeniem Teatru BARAKAH w Krakowie.

W 2007 roku, ich wspólne działania doprowadziły do stworzenia Fundacji Dziesięciu Talentów, która ma na celu wspieranie działalności Teatru BARAKAH. Fundacja ta działa jako organizacja pozarządowa o charakterze non profit, a jej misją jest m.in. promowanie kultury teatralnej oraz organizowanie wydarzeń artystycznych.

Kariera zawodowa

Monika Kufel ma zróżnicowaną i bogatą karierę zawodową, w której odegrała wiele znaczących ról w polskim teatrze. Pełniąc różnorodne funkcje jako aktorka, scenografka, kostiumografka, a także dramatopisarka, rozpoczęła swoją przygodę artystyczną przy Teatrze BARAKAH w Krakowie, gdzie pracuje od 2004 roku.

W 2007 roku Monika została prezesem Fundacji Dziesięciu Talentów na rzecz Teatru BARAKAH, gdzie nadal działa na rzecz rozwoju teatru i wspierania młodych artystów.

W latach 2015-2016 pełniła funkcję dyrektorki festiwalu Krakowskie Reminiscencje Teatralne, co pokazało jej zaangażowanie w organizację wydarzeń teatralnych, które promują sztukę i kulturę w Krakowie.

Monika miała również okazję pracować jako scenografka i kostiumografka w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu w latach 2012-2013, a także w Teatrze Nowym w Poznaniu, gdzie pracowała w latach 2011-2012.

Jej talent aktorski można było podziwiać w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, w którym występowała od 2004 do 2011 roku, oraz w Teatrze Lalki, Maski i Aktora „Groteska” w Krakowie, gdzie zagrała w latach 2007-2009.

Monika występowała także w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie między 2006 a 2008 rokiem, co świadczy o jej wszechstronności oraz umiejętności odnalezienia się w różnych rolach i spektaklach.

Dorobek artystyczny

Monika Kufel od lat wnieśłła znaczący wkład do polskiej sceny teatralnej, jako aktorka i twórczyni. Jej dorobek artystyczny obejmuje szereg projektów, które odzwierciedlają jej wszechstronność i talent. Oto niektóre z wyróżniających się ról i produkcji, w które była zaangażowana:

• Masakra program składany/kabaretowy/rewiowy w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska (2003),
• Mała Syrenka Waldemara Wolańskiego w reż. Waldemara Wolańskiego, forma twórczości: rola aktorska (2004),
• Krynicki ostaniec Henryka Cyganika w reż. Wojciecha Markiewicza, forma twórczości: rola aktorska (2004),
• Sceny z „Umarłej klasy” Tadeusza Kantora w reż. Krzysztofa Miklaszewskiego, forma twórczości: rola aktorska (2005),
• Pulapka Tadeusza Różewicza w reż. Krzysztofa Babickiego, forma twórczości: rola aktorska (2006),
• Cin Moniki Kufel w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, scenografia i kostiumy, scenariusz (2007),
• Amelka, Bóbr i Król na dachu Tankreda Dorsta i Ursuli Ehler w reż. Konrada Dworakowski, forma twórczości: rola aktorska (2008),
• Być jak Pippi Lecha Chojnackiego w reż. Lecha Chojnackiego, forma twórczości: rola aktorska (2008),
• Antygona Sofoklesa w reż. Bogdana Cioska, forma twórczości: rola aktorska (2008),
• Klinika dobrej śmierci Jacka Getnera w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska (2008),
• Damska toaleta Rodolfo Santany w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska (2009),
• Romeo i Julia Williama Shakespeare’a w reż. Anny Kasprzyk, forma twórczości: rola aktorska (2009),
• Zemsta Aleksandra Fredry w reż. Anny Kasprzyk, forma twórczości: rola aktorska (2009),
• Antygona Sofoklesa w reż. Anny Kasprzyk, forma twórczości: rola aktorska (2009),
• Szyc Hanocha Levina w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, scenografia, kostiumy (2010),
• Romanca Jacka Chmielnika w reż. Zbigniewa Kułagowskiego, forma twórczości: rola aktorska, asystentka reżysera (2010),
• Antygona w Nowym Jorku Janusza Głowackiego w reż. Tomasza Piaseckiego, forma twórczości: rola aktorska (2010),
• Kukuryku na patyku Paula Marra w reż. Tomasza Kowalskiego, forma twórczości: rola aktorska (2010),
• Jednoręki ze Spokane Martina McDonagha w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, scenografia i kostiumy (2011),
• Statek dla lalek Mileny Marković w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, scenografia i kostiumy (2011),
• Poper Hanocha Levina w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: scenografia i kostiumy (2012),
• Martwe wesele Asji Srnec Todorović w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, scenografia i kostiumy (2012),
• Body Art Igora Bauersimy i Réjane Desvignes w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: scenografia i kostiumy (2013),
• Królowa wanny Hanocha Levina w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, scenografia i kostiumy (2013),
• Dyktanda Stanisława Lema w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska i scenografia (2014),
• Noce Waniliowych Myszy odc. 1. Kurwidołek Dawida Barańskiego, Amadou Guindo i Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy (2015),
• Noce Waniliowych Myszy odc. 2. Latawisko Dawida Barańskiego, Amadou Guindo i Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy i scenografia (2015),
• Noce Waniliowych Myszy odc. 3. Wyborowo Dawida Barańskiego, Amadou Guindo i Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy i scenografia (2015),
• Dzieci z dworca ZOO Christiane F. w reż. Sebastiana Oberca, forma twórczości: rola aktorska i kostiumy (2017),
• Jednoaktówki Janusza Głowackiego w reż. Józefa Opalskiego, forma twórczości: kostiumy, scenografia (2017),
• Elling Axela Hellsteniusa w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: kostiumy i scenografia (2018),
• Noce Waniliowych Myszy odc. 10. Elementarz polskiego patrioty Dawida Barańskiego, Amadou Guindo i Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy i scenografia (2018),
• Ja, Sendlerowa Bartka Harata w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy, scenografia (2018),
• Noce Waniliowych Myszy odc. 11. Black Szczyt Amadou Guindo i Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy i scenografia (2018),
• Noce Waniliowych Myszy odc. 12. QUO VADIS Magiczny Prodiżu? Amadou Guindo i Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy i scenografia (2019),
• BARAKAH Songs Moniki Kufel, Michała Nowickiego, Amadou Guindo, Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: scenariusz, rola aktorska, kostiumy i scenografia (2019),
• Inni ludzie Doroty Masłowskiej w reż. Macieja Gorczyńskiego, forma twórczości: rola aktorska i video (2020),
• Misery Williama Goldmana na podstawie powieści Stephena Kinga w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy i scenografia (2020),
• Matka Joanna od Aniołów Jarosława Iwaszkiewicza w reż. Macieja Gorczyńskiego, forma twórczości: rola aktorska (2021),
• Nowa Rewia – „Come back” w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: scenografia (2021),
• Przełamując fale Larsa von Triera w opracowaniu Vivian Nielsen w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy, scenografia i video (2021),
• Anioły w Ameryce, czyli demony w Polsce Michała Telegi w reż. Michała Telegi, forma twórczości: rola aktorska (2022),
• Twin Peaks: do drzwi czerwonych zapukam Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy i scenografia (2022),
• Marzyciele Michała Telegi w reż. Michała Telegi, forma twórczości: rola aktorska (2023),
• Jenner: zostać sobą. Świat według Kardashianów Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska (2023),
• Rosemary Grzegorza Likego w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, kostiumy i aranżacja przestrzeni (2023),
• Poza zero, czyli jak pokochałem bombę Wery Makowskx i Krzysia Zyguckiego w reż. Wery Makowskx, forma twórczości: rola aktorska (2024),
• Requiem dla snów Anieli Płudowskiej w reż. Michała Nowickiego, forma twórczości: rola aktorska, scenografia i kostiumy (2024),
• Jeszcze Polska nie zginęła Michaela Rubenfelda i Doroty Abbe w reż. Michaela Rubenfelda i Doroty Abbe, forma twórczości: scenografia i kostiumy (2024).

Praca Moniki Kufel wśród różnych reżyserów i adaptacji literackich potwierdza jej zróżnicowany i bogaty dorobek oraz skupienie na działaniach twórczych pod różnymi kątami. Taki wachlarz ról i przedsięwzięć, w które była zaangażowana, wskazuje na jej niezwykłe umiejętności w sztuce aktorskiej oraz dramaturgicznej.

Działalność społeczna

Monika Kufel angażuje się w działalność społeczno-artystyczną w ramach Fundacji Dziesięciu Talentów, gdzie z powodzeniem organizuje wiele inicjatyw.

Jednym z najważniejszych projektów, którym się zajmuje, jest szeroko komentowana w całym kraju kampania pod nazwą „UWAGA! Strefa LGBT”. Projekt ten otrzymał wsparcie finansowe z Programu Aktywni Obywatele – Fundusz Krajowy, koncentrując się na obszarze dotyczącym ochrony praw człowieka i równego traktowania.

Dzięki tym działaniom fundacja wspiera i promuje równość, a także aktywnie angażuje społeczność w dyskusję na temat praw człowieka.

Nagrody

Monika Kufel to znana postać świata teatru, która zdobyła wiele prestiżowych nagród, wyróżniających jej talent i zaangażowanie w sceniczne wystąpienia. Jej osiągnięcia są dowodem na to, jak znacząca jest jej rola w polskim teatrze.

• wyróżnienie aktorskie za rolę Iwony w spektaklu Inni ludzie Doroty Masłowskiej na XX Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu w 2021 roku,
• nagroda im. Leona Schillera za wybitne osiągnięcia w dziedzinie teatru, przyznana przez Związek Artystów Scen Polskich za prowadzenie Teatru BARAKAH w 2012 roku,
• II nagroda aktorska w spektaklu Szafa na Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku w 2007 roku,
• wyróżnienie aktorskie w spektaklu Szafa na Festiwalu Teatrów Niewielkich w Lublinie w 2006 roku,
• nagroda aktorska za spektakl Szafa – „Krzyż Zwycięstwa” na Międzynarodowym Festiwalu „Aktor Europy” w Macedonii w Otesevo od tamtejszego Ministra Kultury Blagoja Stefanovskiego w 2005 roku,
• nagroda za spektakl Szafa na XI Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w 2005 roku,
• nagroda aktorska za spektakl Szafa na XXXIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu w 2004 roku.

Stypendia

Monika Kufel zdobyła liczne stypendia, które potwierdzają jej zaangażowanie oraz wkład w rozwój kultury. Wśród najważniejszych realizacji znajdują się:

• stypendium twórcze Miasta Krakowa w obszarze zarządzania kulturą i wsparcia kadr kultury – projekt „Strategia dostępności w teatrze” (2022),
• stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – projekt „NA CZACIE” w ramach programu „Kultura w sieci” (2020),
• stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – projekt „Twarzą w twarz, czyli teatr jednego aktora” (2012).

---

Oceń: Monika Kufel

---