Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej

Historia tej parafii sięga daleko w przeszłość. Pierwszy kościół w tym miejscu zbudowano na terenie, który w okresie międzywojennym stanowił wysypisko śmieci. Był to czas, kiedy obiekt ten pełnił funkcję filii parafii św. Mikołaja. Poświęcenie tej pierwszej świątyni miało miejsce w 1958 roku. Dopiero w 1977 roku, po uzyskaniu formalnej zgody, ustanowiono odrębną parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa, przekształcając tym samym wspomnianą wcześniej kaplicę w kościół parafialny.

Bardziej współczesna historia parafii związana jest z budową nowego kościoła, której początek miał miejsce 27 stycznia 1981 roku. Prace budowlane prowadził ks. Emil Mroczek, a 15 kwietnia 1984 roku biskup katowicki, Herbert Bednorz, poświęcił kaplicę Miłosierdzia. Po ponad dwóch latach, 26 października 1986 roku, odbyła się konsekracja nowego kościoła, który zyskał miano największej świątyni w tej dzielnicy.

Warto zaznaczyć, że jako jedyny kościół w okolicy, dysponuje on dwoma miejscami do sprawowania liturgii. W głównym kościele znajduje się większe miejsce z pięknie zdobionym prezbiterium oraz kasetonami, a obok niego ulokowana jest kaplica adoracji, która jest dostępna przez cały dzień, aż do wieczora. Zarówno w głównym kościele, jak i w kaplicy adoracji, zainstalowano wmurowane ołtarze oraz finezyjnie wykonane sufity.

Osobliwością tego miejsca jest występowanie organów piszczałkowych: w kaplicy znajdują się mniejsze, 14-głosowe organy wykonane przez Wacława Biernackiego, natomiast w kościele głównym umieszczono większe, 28-głosowe mechaniczne organy, stworzone przez Włodzimierza Truszczyńskiego. Całodobowy konfesjonał stanowi kolejną niezwykłą cechę tej świątyni, gdzie w miarę możliwości dyżury pełnią różni księża z całego terenu diecezji.